Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
podsłuchane

Do teściowej przybyła jej koleżanka. Siedzą sobie w ogródku i rozmawiają, a ja słyszę, bo blisko, a uszu zatykać nie mam zamiaru. I słyszę monolog teściowej:
Ta moja synowa to się tak ostatnio zapuściła, że aż przykro na nią patrzeć. Waży już pewnie z dziewięćdziesiąt kilo. I to w środku lata, jak ludzie się odchudzają i się nie chce jeść, bo upały. Ja nie wiem, jak tak można. I że jej M. (czyli mój mąż) nic nie powie.... to przecież taka kobieta nieatrakcyjna.....Ja to, jak byłam młoda, to już na wiosnę robiłam sobie głodówkę, żeby w lecie jakoś wyglądać, a ona... szkoda gadać....czym ona się opycha?
.........................................................................................................................................
No, to się dowiedziałam: jednak jest ślepa!!! :-D
A mąż mi kiedyś powiedział, że te moje ciągłe zmiany wagi są urocze, bo mając w łóżku kobietę o urozmaiconych sezonowo rozmiarach, nie sposób się znudzić. I raz on mnie może nosić na rękach, a raz ja jego :-D
 Świetnego mam faceta!!! Możecie mi zazdrościć! I teściowa też świetna: jest się z kogo śmiać do końca życia (jej lub mojego :-D).Czasem mam ochotę wysłać ją na księżyc, ale potem żal mi się robi, bo przecież głupota jest niezawiniona i nieuleczalna....