Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
zmiana

Przebojowe zachowanie mojego synka sprawiło, że zapisałam się do "zerówki".
Już trzeci dzień przesiaduję w szkole po sześć godzin dziennie i próbuję dociec, co jest nie tak, że mój dzieciak wpada w szał. Oddzywa się moja belferska dusza i zaczynam żałować, że nie poszłam po studiach do pracy. Szkoła mnie ciągnie. Może też dlatego, że widzę, że wychowawczyni mojego smyka nie bardzo sobie daje radę. Albo to syndrom "wypalenia " zawodowego, albo taki ma charakter...
W każdym razie dla mnie siedzenie na stołeczku z uszami między kolanami przez tyle godzin to niezły wyczyn i tortura. Ale synek trzyma się dzielnie, żeby nie zawieść mamy oczekiwań...
W domu wszystko leży, kwiczy i zarasta....
Obiady gotuję w nocy...
Pralka się tłucze, jak wszyscy śpią...
Wiem, że to chleb powszedni wielu z was, ale dla mnie to szok.
I problem, jak tu trzymać swoją diete i dostosować ją do przerwy śniadaniowej w szkole...
Za oknem śnieg... I GDZIE TA WIOSNA, PYTAM?!!!