Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
kłamstwo ma krótkie nogi

Dzwoniła moja teściowa. Będzie dziś miała kontrolę z Agencji Restrukturyzacji Rolnictwa. Od kilku lat dostaje rentę z Agencji, ale pola pozbyła się fikcyjnie. W dodatku obrabia jeszcze pola sąsiadów. Więc teraz się przeraziła, bo jak jej oszustwa wyjdą na jaw, to będzie musiała zwrócić wszystkie pieniądze + odsetki (podobno). Ja mam więc zaświadczyć, że ona jest wzorowa babcia, która całymi dniami zajmuje się wnukami i piecze szarlotki, a nie orze w polu.
Odmówiłam. Nie umiem kłamać. Jestem zła synowa. Wyrodna. I podstępna.
Nie mogę spokojnie patrzeć, jak naciągacze i kombinatorzy wyłudzają pieniądze od państwa. My płacimy wszelkie podatki (haracze), nie mamy żadnych taryf ulgowych. Nie dajemy nikomu w łapę i żyjemy na zaciśniętym pasku. Za nasze podatki fundowane są renty ludziom, którzy mają dużo czasu i końskie zdrowie, ale nie mają skrupułów, by wyłudzać pieniądze. A pech chce, że nie tylko mamy takich w sąsiedztwie, ale i w rodzinie....
Teściowa podejrzewa, że doniósł na nią brat (konflikt o mur na drodze). Nie udowodni tego ani nie sprawdzi, ale zły ferment został.
Słońce schowało się za chmury. Wychodzą złości, urazy i pretensje....

Idę zrobić sobie kawę. Zdołowała mnie ta sytuacja. Może imbir z kawie rozproszy złe emocje...