Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Czas start!

Cześć!
Świetnie, że jest miejsce, gdzie można się podzielić swoimi doświadczeniami, poczytać o doświadczeniach innych i ogólnie mam nadzieję, że takie raportowanie będzie miało na mnie wpływ mobilizujący ;)
O mnie: 23 lata, studentka, wzrost 1.58m, waga 59kg - niestety.. Typem chudzielca nigdy nie byłam, można powiedzieć, że w czasach szkolnych wręcz przeciwnie. Ale wtedy się zawzięłam, popracowałam nad sobą i schudłam prawie dychę, czyli pożegnałam tzw. "pączka w maśle" i osiągnęłam 55 kg. To znaczy - na takim poziomie waga się ustabilizowała na kilka lat.
Cóż, o ostatnich kilku miesiącach nie ma co wspominać, na początku efektów objadania się śmieciowym jedzeniem nie było widać - to sobie pozwalałam. Rzucanie palenia też nie pomogło w dbaniu o linię (i w ogóle się nie opłaciło zresztą, bo po kilku tygodniach wróciłam do nałogu). I tym sposobem osiągnęłam 60 kg, a w lustrze zobaczyłam wałki tłuszczu, cellulit, brzuch jak po ciąży. Tragedia!
Od jakiegoś tygodnia staram się jeść lepiej, praktycznie wyeliminowałam wieczorne przekąski, piwo, słodkie napoje, piję dużo wody, zaczęłam zażywać suplement diety wspomagający odchudzanie - pewnie to ściema, ale chyba mój mózg dał się oszukać w sprawie odczucia głodu -, trochę jeżdżę w domu na rowerku stacjonarnym. Jasne, niestety zdarzają się jeszcze wpadki typu opchnięcie CAŁEGO serka pleśniowego (uwielbiam!) lub nielegalna pepsi, ale cały czas się łudzę, że niedługo będę bardziej odporna na takie zachcianki.
Cel jest prosty - dobić do upragnionego przez całe życie 50 kg :)
Trzymajcie kciuki!