Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Łapać ustami płatki śniegu...

Nie mam ostatnio weny do pisania. Uważam, że nie dzieje się u mnie nic tak interesującego, bym za pióro chwytała... ups, za klawiaturę.

Poza tym w tym roku wcześniej wzięłam się za porządki świąteczne i wciąż jestem w niedoczasie. Bo jak szorowałam podłogę, to 3 małe klepeczki i 2 całe mozaiki wymieniłam. Bo jak myłam drzwi, to synowi do jegopokojowych drzwi płytę pleksi wstawiłam, teraz szlifuję brzegi, listwy plastikowe przycięte na skos, jutro pewnie je przykleję/przybiję. Bo jak myłam ściany, to kołki wylezione poprawiałam i dziury pogipsowałam (to niezauważone wcześniej szkody mieszkaniowe po osiemnastce młodszego dziecięcia). Bo jak prasowałam firanki, to z pomocą córki zimową kotarę jeszcze powiesiłyśmy. A to kobyła wielka i swoje ważąca, a my tylko same dwie małe i słabe kobiece istotki.

Niby robota normalna, coroczna, ale pączkuje, wyrasta niespodziewanymi odnogami.

I zakupy w tym roku wcześniej zrobiłam. Zasadniczo mam prawie wszystko. Brakuje włoszczyzny, buraków do barszczu, kapusty świeżej i kiszonej, cukru z prawdziwą wanilią, maku suchego mielonego, jednej szarej renety i sękacza. To przedostatniego dnia kupię, na bazarku najbliższym. Wszystko inne kupione. Co trzeba, to poporcjowane i zamrożone, albo poukładane w ordynku na balkonie. Do sprzątania zostały jeszcze szafki w kuchni, półki z książkami i lampy i podłoga, tylko ta kafelkowa, na mokro. Czyli dwie godziny całej roboty i już.

Wyjątkowo mi się w tym roku udało. Mam cichutką nadzieję, że nie będę w wigilię leciała z nóg ze zmęczenia i płakała z bólu całego ciała. Że wszystko będzie na czas i niekoniecznie okupione zawrotami głowy i zasypianiem przy stole wigilijnym.

Dni ostatnie dietecznie były niezłe. 1100 do 1400 kcali. Razem z alkoholem. Aktywności fizycznej sportowej żadnej, aktywność sprzątająca jak najbardziej. Od jutra znowu będę jadła Chitosan przed tłustymi posiłkami. Poza działaniem, mam nadzieję, zapobiegającym tyciem odjedzeniowotłuszczowo, pozwoli mi to znowu kontrolować czas i częstotliwość posiłków.

Waga constans, wahania 20 deko są nieistotne. To w górę. To w dół. Właściwie w góreczkę. I w dołeczek. Więc niech się buja jak chce. Mi to rybka.

Dzisiaj zrobiłam większość zakupów prezentowych. Wracałam obładowana torbami. A poza tym te pozostałe niekupione jeszcze prezenty mam wybrane i wiem gdzie są lub zamówione.

Ale jestem juz dzisiaj zmęczona, 6 godzin łażenia po galeriach, po mrozie, peregrynacji ulicami. Z sephory w domach centrum wyszłam po 21 jako ostatnia klientka. Stałam z wieloma kolorowymi torbiszczami w łapkach na środku chodnika na Marszałkowskiej i łapałam uśmiechniętymi ustami płatki śniegu. Ci nieliczni przechodnie, których mróz i późna pora nie przepędziły - patrzyli się ze zdumieniem.

Pomyślałam, że są niemądrzy. Czy tylko młodziutkie siksy mogą to robić? Że z lekka przejrzała kobieta już nie?... podkusiło mnie, zaczęłam się obracać tańcząco wokół własnej osi, torby mi z lekka furkotały.

A potem podjechał Pan i Władca i wróciłam do domu.

Wciąż prószy ten śliczny śnieżek. Patrzę na niego z przyjemnością. Z ciepłego domu, przez okno. Po kolacji. Po dwóch ciepłych ziołowych herbatach. Z dobrym drinkiem w garści.