Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
co do poniedziałku, to nie był najgorszy ...
dietetycznie

Wzorem Mirabilis staram się odkręcić gorzkie słowa, nieodpowiednie zachowania, niepotrzebne warczenia..... znaczy, nie jej wzorem.... inaczej.... trudno logicznie wyjaśnić....

Mirabelko, Ty stałaś się w ostatnich dniach dla mnie krzywym zwierciadłem..... Tobie dawałam dobre rady, a sama.... ehhhhh

Usłyszałam wczoraj wyznanie miłości..... siedząc w wannie - odwróciłam się do ściany i powiedziałam, że teraz to za późno, że jeszcze rok temu bym uwierzyła, że niepotrzebne mi takie słowa............ a potem chlipałam i chlipałam, wanna się niemalże przelała... gorzkie łzy.... bo uczucia palącym popiołem przysypane..... zostało mi tylko przyzwyczajenie i morze czułości i tęsknota za dotykiem i....

Zasnęłam, a potem około 3 się obudziłam i suchymi oczami patrzyłam w pusta ciemność....aż do brzasku. I było mi tak okropnie i obrzydliwie źle. A przytulić się?.... Nie miałam odwagi. Nie miałam ochoty, odęta. Bałam się odrzucenia...

nieważne

Rozbity dzień, przemyślenia donikąd prowadzące. Wieczorem spokorniałam. Przyjemnych kilka rozmów... bo znowu wyjechał... więc starałam się podtrzymywać rozmowę, by chociaż glos najdroższy słyszeć.

Dieta własnego pomysłu utrzymana

Kijki były.

Zassane pokarmowo 1025 + 393 kcal w drinkach, razem 1418,

Spalone na kijach około 350

BILANS - prawie zadowalający

Wzrasta mi prędkość chodzenia na dystansie do 8 km, i dobrze, dzisiaj miałam powyżej 5,3 km/h.

Szklana waga wciąż mnie nie chce pokochać, ale i niechęci nie okazuje, co najwyżej drwinę. Ale, że to maszyna, to zniosę.