Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dziewczyny..

Jestem pełna podziwu dla Twojej determinacji i w pełni się z Tobą zgadzam w tym, że miast wiele sobie obiecywać trzeba działać. U mnie mawia się, że "krowa, która dużo ryczy, mało mleka daje" i jest w tym wiele racji, choć u mnie często bywa tak, że z tą prawdą się mijam, to jednak będę dążyć do osiągnięcia celu i mam nadzieję, że uda mi się tak jak Tobie. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za motywację:))Aga

Obiecałaś, że od listopada bierzesz się za siebie. I jak? Udało Ci się?

Znalazlam Twoj pamietnik przez przypadek, ale od dzisiaj Twoje motto bédzie takze moim, bo bylam mistrzynia w mówieniu. Czas to zmienic. Gratuluje sukcesu - to naprawde cos wspanialego, ale tylko Ty wiesz jak bylo trudnio. Pozdrawiam i zagldaj do Nas... Monika

znam ten ból... dbaj o siebie! dasz radę! :) pozdrawiam serdecznie!

oj Kochana skąd ja znam taki zapieprz..przez takie cos zawsze zalapuje sie kilka kg :( mam nadzieje,ze sobie poradzisz Kochana, ze wrocisz do NAS :* tyle juz osiagnelas i jestes dla wielu osob wzorem :-) wiec Kochana musisz tym wzorem pozostac!!! ja wrocilam na vitalie :-) juz mam kg mniej ..uff Ty tez dasz rade :* ps. pozdrow jamniczka :*

Żyjesz jakoś?

a ja wóciłam a kilogramy razem ze mną :((((

kochana brak czasu zawsze się da wytłumaczyć... :P nie ma się co przejmować... pamiętasz jak ja zniknęłam i nie miałam jak pisać... :/ to mbyła dolina... bo bardzo chcoiałam się z wami skontaktować a nie było jak.. pzdr :*

Witaj Gosiu jak czytam twój wpis z poprzedniego miesiąca to widze siebie 2 lata wstecz .... zobaczysz unormuje sie wszystko popracujesz troszke nad swoim nazwiskiem w pracy a potem bedzie lepiej (wiecej free time) powodzenia

niom znam ten ból ...ale ty klamczuszku pisalas ze wracasz i co? .... pozdrawiam cieplo :)

oj wiem cos o tym.... ja tez teraz pracuje, szkola w weekendy, i spotykam sie z lubym. Nieraz jestem tak zmeczona, ze oczy same mi sie zamykaja:( pozdrawiam :* trzymkaj sie

Mam podobnie :( w pracy siedze osiem lub nawet dwanasce godzin, w tramwaju staram się stać, w domu lezę... nie dosc ze nie lubie cwiczyc to sie usprawiedliwiam brakiem sił... a na uczelnię dziś idę na 11,5godziny siedzenia... ale bywa, ze mamy uczelnię przez 1,5 godzny... Niestety... chce się miec zawód (ja nie mam żadnego) trzeba cierpieć... i mooze cie to pocieszy, ale ja mam podobnie jak Ty...

Oj znam ja to... Łącznie na dojazdach tracę 1,5 do 2 godzin dziennie... W pracy siedzę 8 godzin... A trzeba coś posprzątać, wyjść z psem, ugotować... Jeszcze czas na biżuterię... Oj ciężko jest... Ale mam nadzieję, że ty sie nie poddasz, bo szkoda zaprzepaścić taki sukces jak Twój...

Rozumiem Cie... ja mam całe dnie wolne na ruch a z tego nie korzystam :/. Te dodatkowe kg na pewno z czasem zrzucisz powracając do ćwiczeń. Więc się nie martw. Pozdrawiam ;)

Ruch, a raczej jego brak to problem nas kobiet pracujących:)

A to ja ;-), zaklinam deszcz..... <img src="http://www.imagefreehost.com/files/04112007/yw1269606619.gif"> Buziaki!

moje kolezanki tez przytyly jak znalazly prace, musisz sie przyzwyczaic, pozniej znajdziesz troche czasu na cwiczenia, buzka

od paru miesięcy cie obserwuje i nie mogę wyjśc z podziwu jak pieknie schudłaś. skąd brac sły do walki? Pozdrawiam cię i życzę dalszych sukcesów

współczuję, mam nadzieję że nie zajedziesz się trzymaj się cieplutko :* a kilogramki zrzucisz :) w końcu masz już w tym doświadczenie :) Pozdrawiam:*

skad ja znam te 1.5 godz dojazdy - MASAKRA!!! teraz na szczescie mam tylko 40 minut ps. jakiego masz pieska? moze wstawisz fotki? buzka