Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Warszawski Słoik

Po raz kolejny na jakiś czas trafiłem do Warszawy. I znowu jestem Słoikiem. Tym razem pora roku lepsza - o 6 rano jest już na tyle jasno, że można wybrać się do parku i pobiegać. 

Zastanawiałem się nad siłownią, ale:
- są paskudnie drogie,
- w godzinach popołudniowych jest na nich ogromny tłok.
W efekcie zamiast karnetu na siłownie kupiłem nowe biegówki i truchtam w okolicy Królikarni. Nie jestem tam bynajmniej sam. Zazwyczaj mijam 2-3 biegające osoby, choć w zeszłym tygodniu było nas w tym parku ok 10 osób.

Biegałem dzisiaj z pulsometrem. Mimo spokojnego biegu tętno miałem wysokie. Będę musiał doczytać jak się wyłącza "ostrzeganie o strefie pulsu", bo piski pulsometru były wyjątkowo irytujące.

A jutro znowu spróbuje wstać przed szóstą, trochę pobiegać, do pracy na 8 godzin i znowu 5-6 godzin powrotu do Rzeszowa. W domu będę około północy, by w niedzielę znowu przyjechać z zapasami do Warszawy.

Taki to już los Słoika