Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
koniec I etapu.

    Cześć i czołem. Ziomy ziomale ziomice, poziomice i inne cudaczne czytaki. Dziś minęły 2 tygodnie od początku mojej przygody z dietą SB.
Jeszcze żyje. Co prawda możnaby zapytać, co to za życie, ale już nie popadajmy w skrajny pesymizm.
Optymistyczną rzeczą jest spadek wagi o +- 4kilo.
Poza tym spadek spodni. To już mniej przyjemne, bo jak sobie pomyślę, że za czas jakiś czekać będzie mnie cudna droga przez mękę w celu znalezienia spodni czy innego ubrania, to już się cieszę.  Radość jest tak wielka, że aż ziewać się chce.

W każdym razie dziś sobie można pofolgować. Rano dopadłem się do soku z kaktusa czy innego cudaka, który stał w lodówce 2 tygodnie kusząc kolorowym opakowaniem...
OFPISDU!!! jaki słodki... 2 łyki i do pracy...
ROBAL wspominał coś, cobym dziś na obiad zrobił makaron razowy, ale nie nie nie... nie ma tak dobrze, Ona jeszcze 2 dni diety ma przed sobą hłe hłe hłe ( zaśmiał się złośliwie... ).
Pewnie znów skończy się na czymś z piersi kurczaka... ale tym razem będzie surówka z buraczka z cebulką i śmietaną, zamiast znienawidzonej sałąty z pomidorem i kolejną wariacją sosika...
Nie ma to jak człowiekowi obrzydzić sałatę... już nawet sałatka grecka nie wzbudza we mnie entuzjazmu... BŁE BŁE i jeszcze raz FUJ.

ROŚLINOWPIERDZIELACZOM MÓWIMY STANOWCZE NIE!