Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
z drżącym sercem...

... weszłam na wagę. I wow! Wskazała 82,9 :)

Mój partner wraca jutro rano :) Przywitam go 5,9 kg lżejsza :) Super :) Najbardziej się boję jednak tego, że nie będę już tak konsekwentna z ćwiczeniami... Podczas jego nieobecność ćwiczyłam codziennie, wszędzie chodziłam pieszo, a wnętrze lodówki wyglądało wzorowo. Co prawda czuję wewnętrzną potrzebę zmiany, ale ... wiem, że teraz będzie trudniej...

Bardzo się cieszę  regularnie odnotowywanych spadków. Jednak czuje strach, ze to się w końcu skończy, że dopadnie mnie demobilizacyjny zastój, że się zniechęcę... Cieszę się bardzo, że w końcu się za siebie wzięłam, że czuję motywację, że stawiam na sport przede wszystkim, ale tak bardzo się boję, że będzie jak zawsze- tyle razy już zaczynałam, tyle sobie obiecywałam...

Niecierpliwie czekam na siódemkę z przodu, zawsze jakaś widoczna zmiana :p