Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Waga, sukienka i kwas chlebowy- oto co mi chodzi
po głowie :)

Dzis pierwszy dzień urlopu- zaleglego, który chcąc nie chąc musiałam wziąc, ale specjalnie wybrałam aby przypadał w okresie okołowalentynkowym :P

Po przebudzeniu, a jeszcze przed sniadaniem poszłam na basen. 40 minut intensywnego pływania skutecznie ożywiło mnie. Co prawda zdziwiona byłam ilościa osób (było przed godz. 10.00)- to, że ja rano płyam rozumiem,mam urlop, ale pozostali??? No cóż... może też :P

Po skontrolowaniu wagi (jeszcze przed basenem) okazało sie, ze nie zmieniło sie nic... Jest to strasznie dołujące, zniechęcające, wkur....jące itd. Liczyłam, ze do piątku, równo po 14 dniach wzorowego stylu życia, waga wskaże 75... no, ale widocznie źle załozyłam zdolności swego organizmu do zadowalania mnie. Niestety. Zatem, choćbym miała paść, obiecuję sobie, że : do końca lutego waga wyniesie 75 choćbym miała umrzeć z przećwiczeń, do końca marca- 73,5, do końca kwietnia 71, no a do końca maja 70 kg. Zdaję sobie sprawę, ze nie są to wyniki jakieś mega spesktakularne... Ale znając moje buntownicze ciało i wyjatkowo powolne chudnięcie- są to naprawdę założenia, dla których będę musiała dużo poświęcić. Wiem, wiem, że nie zawsze waga się liczy, ale wymiary... Ale moja psychika odbiera tylko miarę wagi, a nie objętości :)

Kupiłam sobie wczoraj sukienke (Boże, jak ja kocham sukienki), taka na lato... Przymierzyłam ją i oczom nie mogłam uwierzyć - wygladam w niej... PRAWIE SZCZUPŁO :) Humor poprawił mi się natychmiastowo. A cena ? 30 zł. Za to, ze wyglądałam naprawdę fajnie, za usmiech i nową sukienkę - to naprawdę mało :P

No i na koniec- chciałam przedstawić Wam moją nową miłość:

Odkryłam smak, o którym wcale nie wiedziałam! Nigdy wcześniej nie pilam kwasu chlebowego... A teraz? Nie mogę się od niego uwolnić! Pycha! Oczywiście zachowuje umiar- butelka raz na jakiś czas, bo ogólnie prawie w żadnym sklepie go nie ma... 

Mmmm....

Pozdrawiam!