Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
taką zimię lubię :)/ taką siebie lubię też :)

Na dworze pięknie świeci słońce, okno mam otwarte i bukiet żonkili na stole. Otaczają mnie cudne głosy z płyty "Dżentelmeni 2014"...Mmmm....

Mija dziś 9 dzień od kiedy zdałam sobie sprawę, że jeśli sie w końcu nie wezmę w garść to dalej pozostanę w tym samym miejscu co jestem teraz, i w którym trwam od naprawdę długiego czasu. Że postanawiać wiele rzeczy to sobię mogę do zasranej śmierci. Że postanowienia trzeba przekuć w czyny. I uznałam, ze wszystko jest postanowione i nie zamierzam się cofać- i działam i w działaniu trwam. Nie jem słodyczy, chodzę na aerobik, na basen, walczę z podjadaniem i takie tam podobne- to co wszyscy :) Nie tłumaczę się, nie zajadam stresów i smutków. Jestem spokojna.

Tylko jedna rzecz nie daje mi spokoju- waga ani drgnęła (nadal przeklęte 76,5)- myslałam, ze po 9 dniach choć to nieszczęsne 0,5 odejdzie w zapomnienie... NIe zmaierzam sie poddawać. Bitwa z wagą może przegrana, ale tę wojnę wygram ja!!!

Uporządkowałam swoje sprawy w pracy, więc odeszło trochę stresu, nadrabiam zaległości w lekturze - aktualnie czytam "Historię Izraela", a w kolejce czekają "Uwikłanie" i "Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet" i trochę lektury dokształcającej czyli "O kobiecie/ O mężczyźnie" prof. Lew Starowicz. Wczoraj kupiłam sobie także ... "50 twarzy Greya" bo naprawde nie wiem na czym polega histeria kobiet na punkcie tej książki... Poczytamy- zobaczymy.

Wrociłam ze spaceru- poodychałam morskim powietrzem. Cudo.

A teraz odliczam tylko dni do wyjazdu to Torunia (i przyznam szczerze- z piernikowego serca napewno nie zrezygnuję :) )

Miłej niedzieli!