Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Po pierwszym detoksie

Być może jeśli ktoś całe życie odżywia się spoko i unika wszelkiego śmiecia, nie jest mu potrzebny żaden detoks. Ja do takich osób nie należę - i we wczesnej młodości i później przy epizodach depresyjnych odżywiałam się tragicznie i unikałam sportu. Wtedy na porządku dziennym były i hamburgery z McDonalds, i frytki, i chipsy, i czekolady, i lody w ilościach olbrzymich, i kawy, i energetyki. Nie uwierzę, że odkąd zaczęłam stopniowo zmieniać swoje nawyki, mój organizm oczyścił się z tamtego syfu przeszłości. On nie nadążał się oczyszczać z syfu, który mu pakowałam. Byłam na detoksie dostosowanym dla mnie przez trenera, który jest też specjalistą od żywienia. Widać w kwestii detoksu też są kontrowersje i każda strona ma swoje argumenty. Ja nie jestem specjalistą i zdaję się na kogoś, kto zna się lepiej - w tym przypadku na trenera po studiach w zakresie sportu i żywienia (może i tu jest jak np. z ekonomistami - każdy to specjalista, a i tak mają różne opinie na ważne tematy). I zastanawiam się, jeżeli detoks to tylko wymysł tych różnych firm, które chcą wciskać swoje produkty, to dlaczego szybciej lecą mi centymetry parę tygodni po zakończeniu detoksu? Dlaczego kosmetyczka mówi mi po zrobieniu jednego zabiegu, że musi go powtórzyć (bez dodatkowych opłat - żeby nie było), bo jeszcze schodzi ze mnie syf? Jak wytłumaczyć, przepraszam jeśli ktoś je, masakryczną smrodliwość potu, która z czasem się zmniejsza (wcześniej tego nie miałam)? Jak wytłumaczyć, że nie ciągnie mnie już ani do kawy, ani energetyków i to, że wybieram zdrowsze produkty, bo się lepiej czuję, a nie dlatego że jestem na diecie? Jeśli to wszystko jest efektem placebo, to i tak uważam, że warto. :) PS. Akane, zapytaj jakiegoś specjalistę, trenera i / lub dietetyka, kogoś komu ufasz - powodzenia. :)