Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
No, prosze państwa!

Zjadłam już chyba z 1000 kalorii! Do obiadu było grzecznie, a potem wielki popas. Tak planowałam, tak wyszło. Miseczka krupniku, stek wołowy, frytki z batata, mix sałat, dwa kawałki ciasta ( kostka hiszpańska i sernik) + kawa z mlekiem.  Wcale się nie wstydzę i nie żałuję. Dziś ostatki, jutro kasza gryczana z warzywami, dużo ruchu i  żegnam słodycze do Wielkanocy. A potem zobaczę co wyszło. Oboje z mężem nie mogliśmy spać, ok. 0;30 piliśmy czekoladę gorącą, czytaliśmy książki i potem poszło jak z płatka. Może to wpływ księżyca? Był taki film , podobał mi się. Aktualnie czytam kolejną włoszczyznę , tym razem autorem jest Antonio Manzini, książka pt. Żebro Adama.  Ironiczne teksty, skrzą się jak perełki , lubię takie inteligentne książki. W ramach ukochania wszystkiego co włoskie , czytam pierwszy numer Gazzetta Italia, który nadszedł pocztą . Zaglądam także na blog "Dom z kamienia", gdzie Polka mieszkająca w Italii opisuje swoją codzienność. Miała dziewczyna  odwagę na przeprowadzkę, podziwiam i zazdroszczę. Nie idealizuję Włoch, ale śpiewność tego języka, prostota kuchni i umiłowanie rzemiosła, rękodzielnictwa i tym samym kultury wytwarzania, to dla mnie poezja. Dziś zwyczajowe 5km. wykonane, wyszło ponad 7.000 kroków. Jutro rano basen, potem tańce latino, a na koniec język angielski. Fajnie, prawda?