Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Tęsknię za normalnością :(

Czwartek, 18.09.2014

Znowu czwartek i znowu ważenie. Zaglądnęłam tutaj jak zwykle w czwartkowy poranek. Miałam tylko odnotować wagę i uciekać, bo do wyjazdu coraz bliżej, a tona roboty wciąż przede mną. Nie dało mi....  wprawdzie pobieżnie, ale przeglądnęłam parę wpisów w Waszych pamiętnikach i postanowiłam, że napiszę kilka słów.

Początkiem października wyjeżdżam do sanatorium do Krynicy Zdroju. W perspektywie trzy tygodnie totalnej laby. Uwielbiam wyjazdy do sanatorium. Zero obowiązków, kojące zabiegi, rozrywka i zabawa na co dzień. Tym razem jadę z przyjaciółką z Sanoka i nie muszę martwić się o dobre towarzystwo . 

Dużo pracuję, bardzo dużo. Mój dzień pracy rzadko rozpoczynam o 8.00, a kończę w późnych godzinach wieczornych. No niestety, to co miałabym zrobić w październiku muszę przerobić już teraz. Samo się nie zrobi i koniec. O której wrócę dzisiaj do domu? Jeszcze nie wiem. Wczoraj kolację jadłam o 23.30. Wiem, wiem.... powiecie, że to nie pora na posiłek, ale co miałam zrobić? Od 19.00 włączyło mi się burczenie, z którym walczyłam przy pomocy ciepłych herbatek. Z czystej zasady, od kiedy jestem na Vitalii nie kupuję jedzenia na wynos. Wczoraj zabrałam ze sobą 4 posiłki, bo miałam nadzieję, że na kolację wrócę do domu. Dzisiaj mądrzejsza o doświadczenie przezornie zapakowałam menu na cały dzień.

 Od dwóch tygodni biegam do krawcowej. Wyjmuję z szafy cieplejszą odzież, którą chcę zabrać do sanatorium, a ta cholera nijak nie pasuje do mojego ciała. Spódniczki, spodnie, bluzeczki, sweterki jakby rozciągnęły się o przynajmniej dwa rozmiary. Akurat z tego powodu nie narzekam. Może tylko troszeczkę, bo usługi krawieckie w moim mieście to czysty rozbój w biały dzień. Zwężenie dwóch spódniczek, dwóch bluzeczek i skrócenie spodni 150 zł. I żeby to trochę optymistyczniej zabrzmiało stwierdzam, że nie ma się co martwić - to kolejny powód, a może motywator, żeby nie przytyć i znowu nie płacić za poszerzenie. Najciekawsze w tym wszystkim jest to, że ja sama potrafię wykonać takie poprawki, ale chroniczny brak czasu sprawia, że inni mogą zarobić :) 

Mój domek nabiera wyglądu. Dwie firmy pracują od raniutka. Dachowcy wykorzystują piękną pogodę i pracują jak mróweczki. Niebawem moja ciemno czerwona dachówka pokryje domek. Wczesnym rankiem przyjechali fachowcy z Żywca z oknami. Kolor okien taki jak sobie wymarzyłam - odrobinkę kremowe z piękną klamką w kolorze starego złota. Szyby delikatnie przydymione sprawiają, że wnętrze wypełnia się ciepłym światłem. Jutro spotkanie z firmą od hydrauliki i elektryki. W czasie, gdy ja będę wypoczywać robota musi iść dalej. Na wiosnę bardzo chcę być już u siebie :)

Dziewczynki moje cudne, wracam do obowiązków. Jeszcze zakup laptopa przed wyjazdem, bo mój stary już oddany dla Jurka :) Do swojej pracy potrzebuję czegoś lepszego. Pozostaję w nadziei, że podczas wypoczynku znajdę trochę czasu dla Was i częściej będę z Wami :) 

                                                           PYSIAM SŁODZIUTEŃKO :)