Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dostanę wścieku

jak mi pogoda pokrzyżuje dzisiejszy plan dnia. Wstałam po 6 , po 7 już nikowałam, potem zrobiłam ciasto daktylowe, które zaraz skończy się piec...i zaplanowałam iść topić sadło. I co? I na moje niebo wyłażą jakieś szare dziady. A jazda mi stąd...plan ma być wykonany bo po smażingu ...ćwiczenia core ...potem prysznic , pindrowanie i popołudniowa wyprawa ( możliwe że połączona z fotografowaniem architektury) na toast rocznicowy ...pamiętnych wyborów. I nie ma prawa mi nic zburzyć porządku dnia ( bo ja tak mówię) . Wczoraj mnie spotkała fajna rzecz. Rozmawiałam ze znajomym i mówię że niedługo urodzi mi się wnuk ...to ile lat ma twoja córka spytał , 32 odpowiadam ,a on na to ...to ile ty miałaś lat jak ją urodziłaś odrzekłam że 23 i usłyszałam ....ale ty nie wyglądasz na takie dorosłe dziecko . A poza tym sama sobie też zrobiłam dobrze, bo kupiłam sobie dwie lniane kiecuszki jedna w soczystej pomarańczy, druga biała z super zdobieniem przodu ....z guzików ( zdobienie, nie przód) , co prawda raczej nie będę ich nosiła jako sukienek bo nie wiem czy mam ochotę pokazywać ludzkości aż tyle mojego cellulitu ale na bank wykorzystam je jako tuniki do białych jeansów ew...do krótkich legginsów. A len doskonale mi się sprawdzi za 10 dni podczas ganiania po Krakowie ...gdzie wiecznie jest mi gorąco a nawet ...za gorąco.  No dobra....ciasto już wyjęte z piekarnika i stygnie a ja udaję się na słońce....może jak wywalę boczek do smażenia to słońce da się zwabić . Ale najpierw ...tradycja....tradycja...tradycja ( a tak sobie zakrzyknę wzorem Tewiego Mleczarza) dzisiaj kontynuacja tematu pitaszkowo ....i studium  ptasiej młodzieży 

I mimo wszystko pięknego i udanego czwartku. Ahoj.....słoneczko....nadchodzę ahoooooooj.