Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Żywam

choć stopy ( szczególnie prawą ) to mam już nawet nie w ...ale gdzieś pod pachami. Oczywiście, częściowo , za sprawą Szczeżui...prosiłam jak człowieka , kup mi wołowinę na zrazy we czwartek. Tia...prosić to ja sobie mogę, przecież on wie lepiej, on tylko nie wie, że ja wiem, jakie ograniczenia niesie ze sobą mój kręgosłup. No ale nic. Wczoraj rano pognałam do pani Ewci na rapetki. Wróciłam i hopsa do garów, zrobiłam zupkę pieczarkową, placki z kalafiorem i kopytka. Dzisiaj nastawiłam zegarek na 6 i od rana już robiłam pączki , zrazy i buraczki. A czas mi tak gnał, że kiedy skończyłam przed 10 formować pączusie ( jeszcze mi Długoręka wpadła na kawę i pogaduchy - tzn. zrobiła sobie kawę i gadałyśmy bo ja przecież ...pączkowałam) to miałam wrażenie, że jest już po 14 . Dziecki przyjechały, rozdały prezenty ze świata. Z NZ przywiozły mi wino, piękne podstawki pod kubeczki a z Japonii dostałam ręcznie malowaną szmatkę, która może być wielofunkcyjna jak wynika z załączonej kartki z opisem...nawet mogę ją oprawić i mieć z niej obraz...i nie wiem czy nie pójdę w tę stronę. Tatuś dostał czapkę z alpaki i jakiś japoński trunek. Nakarmiłam potworki i poszły spać a ja ...też padłam ...bo kopyta mnie bolą nieziemsko, nie będzie dzisiaj nikowania, bo normę kroków wykonałam łażąc po kuchni , a poza tym to jeszcze usmażę placuszki z kalafiorem ale to bliżej kolacji. Dzień był dzisiaj piękny, słoneczny aż miło..teraz zaczyna się chmurzyć a ja mimo to ...zabieram was do parku. To już nasz ostatni spacer ( oczywiście na jakiś czas ...w przyszłym tygodniu, przy sprzyjającej pogodzie chcę śmignąć do Królewskich Źródeł) 

Życzę wam pięknego ( i leniwego) popołudnia i tradycyjnie ...ahooooooojj!!!!