Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Duża rzecz i cieszy

Pomijam moją personę z gatunku " miśka polarna" ale...wczoraj pojechałyśmy z Długoręką ( możecie zobaczyć nas obok siebie i ocenić) w imieniu naszego stowarzyszenia wręczyć misie dzieciom z Donbasu, które przyjechały do naszego miasta. Noooo się osłuchałam komplimentów, nawet od moich licealnych koleżanek, które po obluknięciu mła, mają się motywować. oczywiście nie do tycia, Boże broń. 

Ale wróćmy " do jaja" czyli do tego dużego co mnie ucieszyło. LODÓWKA!!!! wreszcie mam kompletną kuchnię ( poświęcę jej dzisiejszy odcinek) , mojego małża nie zmobilizowały w żaden sposób saharyjskie upały dopiero jutrzejsza impreza z okazji 80 urodzin mojej mamy. Naprawiona lodówka, dwa tygodnie chłodziła podwórko, dopiero wczoraj wdźwigali ją z małżem Długorękiej, a wieczorkiem przełożył jej drzwi ( lodówce a nie Długorękiej) i uruchomił....dzisiaj już wstawiłam do niej cavę toastową do chłodzenia . A teraz ostatni odcinek pisma obrazkowego czyli odsłanianie mojej chałupki. Odcinek pt. Kuchnia i przyległości ( czyli jedna wielka przestrzeń robiąca za saloon, biblioteka jak wspomniałam będzie jesienią, wtedy uzupełnię obraz). No to ...wio. 

Widok z drzwi wejściowych

stół jutro nieco się przesunie i ..rozsunie, bo zasiądzie przy nim 13 osób. Zarzekałam się, że nie będzie żadnych dywanów, niestety musiałam kupić takiego niewielkiego włochacza, bo okazało się , że pomimo podklejenia krzeseł filcem, przy częstym przesuwaniu krzesła ( bo tu mam chwilowo moje dowództwo) wycieram podłogę...więc w tym miejscu raz dwa rozłożyłam dywanik...zresztą Bimbra uwielbia na nim spać. 

Moje " zbiorniczki" owocowo warzywne

No i nareszcie ...jest ...ostatni element ...szkło między szafkami. 

stojak na wino, który zapełnił " dziurę" w której niewątpliwie panowałby chaos, nikomu i do niczego nie potrzebny.

meble, zapewniam was, są jasnoszare. Jak to rzekła Długoręka, gdybym nie wiedziała, że kuchnia jest szara, to bym pomyślała, że błękitna. Tu perspektywa chałupy od strony kuchni, rzeczona biblioteka będzie w tej " dziurce" za drzwiami wejściowymi, w której teraz widzicie schody do mojej " spalni" , w tle plącze się także lodówka ( rewelacyjne wnętrze) która niestety skutecznie stawiła opór przed trzykrotnymi próbami jej reanimacji, wielce żałuję że to nie ona stoi w szafce, bo naprawdę miała genialnie rozplanowane wnętrze, i masę pojemników, uchwytów, półeczek itd. Choć może to i dobrze ...mniej żarcia będzie się pchało do lodówki 

I natenczas to wsio. Brakuje mi jeszcze komód do pokojów gościnnych i kanapy do salonu, szezlonga do mojej biblioteki i to już naprawdę będzie koniec. A tymczasem jest jak jest i to mnie cieszy. Może moje " urządzanie" komuś podsunie rozwiązania do zastosowania. Szuflada ( jedna z wielu)  w kuchni jeszcze czeka na specjalną wkładkę na noże, jedna z szafek na wieszak na kieliszki, ale to już takie elementy przydatne aczkolwiek nie konieczne do prawidłowego funkcjonowania. Tymczasem życzę wam miłej soboty a ja mykam szykować babciną 80 tkę. Ahooooooooooj!!!!

zatem na specjalnie życzenie " odkrywam tajemnicę" szafki przy barku. I tak dobrze, że domyśliłyście się, że to szafka, bo była już osoba, która myślała że to ...ściana. Ale przyznam, że jak mi zrobił szafkę to sama stanęłam i pomyślałam " kulson mać, a jak to się otwiera" duże drzwi przy szafkach są zamykane na ...magnes i trzeba nadusić drzwi żeby się otworzyły :D