Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Na chwilę przed wylotem

nie, nie bocianim tylko naszym, barcelońskim. Walizka spakowana od dwóch dni, mało w niej a wydaje mi się taka ciężka. Hmmmm...widać z sił opadłam skutecznie. Ostatnie dni spędziłam nad mapami, dopieszczałam trasy wędrówek. A i tak wychodzi mi , że zabraknie nam jednego dnia na moje plany. No nic to...będzie powód do powrotu po raz kolejny. Mój barani upór, dał rezultaty . Poprzednim razem przegapiłam dwie rzeczy, które mi mignęły przelotem, ale z tymi moimi paszczurami wysokogatunkowymi, nie dało się już wrócić w te miejsca żeby oczy nasycić, bo oni sycili głównie podniebienia i żołądki...pasibrzuchy jedne. Chodzi mi o casa Punxes i Fundacio Antoni Tapies. Oooo teraz się napatrzymy i nacykamy. Na szczęście ( głównie moje) okazało się, że Ola też lubi podziwiać piękne widoki, domy, balkony itd. Będzie nam dobrze. A w ogóle dziękuję internetowi za google maps, wędrując sobie wirtualnie i precyzując mapki zobaczyłam na nich masę ciekawych domów ( w Barcelonie jest tego hohohohoho a może i więcej) można sobie kliknąć na podgląd iiiii...dodać do listy, że tu warto podejść i nacieszyć oczy. Jak znam siebie, to pewnie jeszcze zauważę, różne ciekawe rzeczy.  

Jeszcze trochę pokasłuję, najczęściej ....jak gadam. Nocami spokój. Co do nogi to straciłam kilka tygodni smarując stopę jakimś fajansem. Niech to piorun strzeli. Wróciłam do Traumonu, który a jakże, wrzuciłam też do walizki. Po smarowaniu tymże, zdecydowanie jest lepiej, nie ma rady ...noga musi wytrzymać nasze per pedesowe szaleństwa. 

Jest jeden pozytyw...waga pełznie w dół( wolno bo wolno ale nareszcie do durnej dotarło, że liczby na niej mają maleć...a nie odwrotnie) a wczoraj ucieszyło mnie stwierdzenie kosmetyczki że schudłam ....wagowo niewiele, ale objętościowo mnie ubyło. Jak widać...dieta z najlepszego na świecie sernika i zaleganie w pieluchach...czynią swoje, Dzisiaj w planach mam ostatnie przed wyjazdem złocenie skórki, pomycie podłóg i ogarnięcie łazienki, bo do domu wrócę z ....holką . Nie ma jak wrócić et chałupa, więc zanocuje u mnie a raniuśko oddam ją małżonkowi i dzieciowi. 

Małż ma przyklejone do drzwi lodówki pół kartonu z dyrektywami w stylu " wtorek, środa - śmieci" " w środę albo czwartek odbierz paczkę z paczkomatu, sprawdzaj smsy" " piątek 21 Okęcie - WRACAMY" najpierw buczał....co to jest, ale potem grzecznie przeczytał. Niestety na umycie podłóg nie liczę , zdaje się, że do dzisiaj nie wie, jak użyć mopa, którego mamy od kilku lat, to raz a dwa...że teraz to już popadnie w kompletny pracoholizm a przed śmiercią z zarobienia będzie go ratowała konieczność wypadów z psicami na psie, parkowe zebrania. 

I to by było na tyle. Trzymajcie się cieplutko i planowo a my ...na podbój świata. Barcelono, ahoooooj,przybywamy ! Ahoooooj....Barcelono......