Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Czy mnie jest szkoda lata?

Otóż....nie, choć za oknem kolejny chłodny ( by nie rzec zimny) dzień i deszczowy  to ja na to jak na lato ...nareszcie mam czym oddychać, wrzucam na grzbiet kurtkę przeciwdeszczową i kicam i nie pocę się i nie sapię i nie wzdycham " jesuuuu umieram" " nocami w mokrej pościeli nie rzucam się" parafrazując Maleńczuka jest mi dobrze, tym bardziej , że już zaczęłam przygotowania do sobotniej rozpusty, schabik się już pekluje. Jutro zacznie się akcja galaretki drobiowe . Wczorajsze zakupy mile mnie zaskoczyły ...a właściwie to tak pół na pół...zaskoczyło mnie to że kupiłam prawie wszystko czego potrzebowałam i wydałam tylko 350 zł ( matko tylko, co niektórzy by mnie usiekli za takie wydatki) złe wrażenie wywarła na mnie cena masła ...moje masło w ciągu tygodnia zdrożało ponad złotówkę .

A i wczoraj zobaczyłam w sieci coś ...co mnie totalnie zaskoczyło, zaskoczyło jako osobę, która lubi gotować, osobę która od czasu do czasu dzieli się z innymi przepisami. Wpadł mi w oko wpis z bloga a propo kurek...polazłam z ciekawości, bo moje dziecki ( jak my nie lubimy grzybów) lubią sos kurkowy, zajrzałam więc, zwabiona tytułem i nadzieją że może się czegoś nauczę . I powiem wam, że jak zobaczyłam zdjęcia " instruktażowe" jak pani robi kurki ...tak mi się odechciało korzystania z jakiegokolwiek przepisu tej pani. Patelnia na której pani smaży poszczególne produkty zniszczona do granic wytrzymałości...spód i dolna część boków obleziona z powłoki ( o ile mnie wzrok nie myli pani używa patelni Tefala z dnem typu plaster miodu - mądram , bo kiedyś miałam takie w moim sklepie) o ludzie przecież to szkodliwe dla zdrowia ale powalił mnie widok zewnętrza tej patelni ....tak zapalonego tłuszczu to ja dawno nie widziałam...ba nawet u mojej teściowej , gdzie jest kuchnia węglowa garnki tak nie wyglądają. Sorry , ale wydaje mi się, że jeśli ktoś chce się dzielić z innymi poradami jak uczynić świat smaczniejszym i piękniejszym ( bo to też jest ważne w papusianiu) to powinien mieć odrobinkę oleju w głowie. Nie wymagam XVIII wiecznej porcelany czy szkła weneckiego, ani garnka za kilkaset złotych, ale obejrzenie takiego naczynia, w którym pani przygotowuje jedzenie, zniechęciło mnie skutecznie do zagłębiania się w jej przepisy. 

O i to by było tyle marudzenia na dzisiaj. Zaraz śniadam a potem lecę do kata. Wróciłam już na " utartą" godzinę, od przyszłego poniedziałku wracam na bąsen...miałam to zrobić wczoraj, niestety mamusia natura pokrzyżowała mi nieco plany, ale nic to. 

Życzę wam wszystkim bardzo udanego dzionka i bye, bye .