Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Sobotnie refleksje nad żywotem

przeszłym. Tak jak obiecałam dzielę się z wami moimi przemyśleniami. Tak sobie wczoraj siedziałam i myślałam ( a może i głupiałam) i wymyśliłam, że straciłam sporą część tego co jest dla nas bardzo cenne ...czyli czasu. Byłam niezorganizowana, a wydawało mi się że jestem ( w porównaniu do innych). Ten czas nie przynosił mi żadnych korzyści poza ...lenistwem. Kiedy wczoraj na moich karteczkach dodałam kolejne zadanie czyli godzinną naukę języków a właściwie , kiedy o 12 miałam wykonane zadania dzienne , uświadomiłam sobie że mam ...tyyyyle czasu na książkę, na filmy, właśnie na leniuchowanie. Dla mnie ta zmiana, którą wprowadziłam z początkiem roku okazała się strzałem w dziesiątkę. Podzielę się z wami moją strategią, może ktoś z niej skorzysta i sprawdzi mu się. 

Pewnie macie w komputerze taką funkcję jak " karteczki" czyli kolorowe kwadraciki na których zapisujemy sobie to o czym powinnyśmy pamiętać. Do tej pory w moim laptoku wisiała jedna taka karteczka, która była planem długofalowym. Tzn. wpisywałam na niej  masaże, wizyty u fryzjera, kosmetyczki, lekarza takie wydarzenia , które zostały z kimś uzgodnione, zaplanowane itd. Ale od pierwszych dni powiesiłam drugą karteczkę, w innym kolorze i na tej karteczce wpisuję moje " dzienne" plany. Najpierw były tylko dwa : nie zjem dzisiaj niczego słodkiego i tu data , i co najmniej 20 min ćwiczeń i tu też data, wczoraj przybyła trzecia notatka : co najmniej 30 min na naukę angielskiego i hiszpańskiego. I kiedy wykonałam i ćwiczenia i naukę, dopięłam trzecią karteczkę z podsumowaniem dnia. Chcę zbierać moje dzienne sukcesy i porażki i na koniec miesiąca sobie zrobię zestawienie. Jak już kiedyś wspomniałam jestem ogniem, ale słomianym i takie długofalowe postanowienia się u mnie nie sprawdziły przez lata. Może więc pora odpuścić ambicje i postawić na małe kroczki. Takie 20 min, 30 min są dla mnie czymś przyjemnym i naprawdę przeradzają się w dłuższe odcinki czasowe , które mnie nie męczą. Z angielskim siedziałam wczoraj 40 minut, choć pikawka była ustawiona na 30 min, ale tak mi się fajnie i łatwo robiło ćwiczenia ( bo angielski w stopniu podstawowym a może i ciut większym znam) a potem zaczęłam ( po raz drugi i mam nadzieję, że ostatni ) hiszpański, kupiłam inną książkę , ze starej dobrej serii język....tamta ramta , dla początkujących. Kiedyś miałam takie do nauki angielskiego ( Amba przyszła i zeżarła, została mi wersja dla zaawansowanych) włoskiego, francuskiego - te mi pozabierał Paszczur I, który kilka jęzorków zna  jedne lepiej inne gorzej ale kuma jak ta żaba na brzegu bajorka. I znowu pół godziny się wydłużyło , a to przez cholerny fotel...o ile szafę sobie dość szybko zapamiętałam to ten pioruński fotel mi nie chciał wleźć do głowy. Ale chcąc go zakodować, wracałam do " czytanki" jeszcze kilka razy w ciągu dnia. I wcale mnie to nie złościło, ani nie irytowało, miałam taką naturalną potrzebę w stylu " zagraj to jeszcze raz Sam"  Teraz kończę śniadanie i już nie mogę się doczekać kiedy minie czas odpoczynku a ja będę się mogła rzucić na podłogę żeby poćwiczyć, a potem zdyszana i spocona, posadzę wyćwiczony kuper i zagłębię się w meandry języków. 

Pewnie za jakiś czas, dopiszę coś jeszcze do moich karteczek ale jak mówiłam, małymi kroczkami bo pośpiech ( i nadmiar ambitnych założeń) to jest wskazany przy łapaniu pcheł. A ponieważ ja z bliska źle widzę ( dalekozwidz z astygmatyzmem) to takie działania pozostawiam innym. Poza tym  jak wiecie planuję żyć co najmniej 125, 5 roku, więc muszę mieć co robić przez ten czas jaki jeszcze przede mną. I tak oto raniuśko przedstawiam wam moje umysłowe batalie dnia wczorajszego i zbieram się do realizacji malutkich planów na dzisiaj. Ahoj, przygodo ! Ahooooojjjjj

A w ogóle jako lajtmotiv motywujący proponuję

https://www.youtube.com/watch?v=FG1c7NeofXU, uwielbiam to!!!!! Auuuuuuuuu