Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Pamiętnik podróży

Mój pamiętniczku, wczorajszy powrót do domu to była komedia z elementami horroru z ulicy wiązów :D , poszliśmy nad morze a jakże na lody, które nawet siostrzeniec ledwie zmógł i bronił się wszystkimi czterema końcówkami przed dokładką , zrobiłam drobne zakupy na drogę, za które zostałam obsobaczona delikatnie mówiac...lody wyspacerowaliśmy i zapakowani w Ferdzia ruszyliśmy do domu , przy czym kierownica dostała przykaz że w okolicach godziny 1 ma się zatrzymać na popas...jedziemy, jedziemy mija 1 , mija 2 za nami kolejne kilometry a żarełka nie widać...nawet sarny która by chciała zostać pieczenią z grilla, żołądki ratują nam ( mnie kanpka z szynką i ogórkiem przywleczona z miasta rodzinnego w dużym kufrze pt. otworzyć w razie zagrożenia życia z powodu głodu) paluszki juniorki zakupione przeze mnie, mijają kolejne kilometry i godziny, za nami Bydgoszcz , brzuszki domagają się papu a tu żadnego popasu ....nawet już poprosiłam Paszczura że jakby gdzieś kurki były to może tak z 10 kg kupić a ta bieda usłyszała " 10 km kurwek " no fakt...tych trochę było ...ale to raczej " przydróżki" śmiechu było co niemiara ..w ogóle fazę na rechot  z siestrą to miałyśmy jakieś ponad 200 km , nie trzeba nam dopalaczy, amfy, grzybków halucynogenków ani marychy ...wystarczy nam żądza żarła :D . Kontynuując trasę i wysłuchiwanie jęków młodzieńca że " jeść" zauważyłyśmy  przydrożny anons " Skrzacia chata" t5 km ...faktycznie była to chata skrzata bo ni cholery jej nie było widać ....następny anons to Jura coś tam coś tam w Solcu Kujawskim ...postanowiliśmy zajechać na stek z dinozaura ( marzył nam się stek po całej długości tyranozaura czyli jakieś 6 m mięcha) nabłądziłyśmy się po owym mieście , już nawet wpadłyśmy na pomysł że może by coś na gorąco zamówić  w mijanym Lidlu ale ...oczom naszym objawiła się kartka " Jura(ssic) jadło)" droga dojazdowa z zakazem wjazdu - zaparkowaliśmy Ferdka i pognaliśmy w stronę kamiennego muru z bramą jako we filmie nr 1, 2  i 3 , po drodze ekipa zamiatała opadłe igły sosnowe , które ani chybi szły do marynaty jak u Modesta ( Amaro zresztą) dochodzimy do wrót karczmy a tam kartka " w dniu dzisiejszym nieczynne impreza zamknięta" z pieśnią i komentarzami na temat nieczynności powlekliśmy się do autka , gdzie posililiśmy się paluszkmi Juniorkami ( stały się bardzo popularne), cukierkami o smaku miętowo eukaliptusowym - jeden rozpuszczał się  w ustach kilkanaście minut, oraz zakupioną " zupełnie niepotrzebnie gruszką" , którą w większości pożarł Paszczur, mnie pozostał zaszczyt utylizacji ogryzka i ogonka , przynajmniej błonnik miałam. Ruszywszy w drogę tropem uciekającego żarła , przez chwilę się zastanowiliśmy, czy nie powinniśmy pojechać na miejskie wysypisko w Bydgoszczy  gdzie można by się posilić, ubrać a może i parę cennych antyków do domu znaleźć, niemniej zauważyliśmy kolejną wskazówkę o hotelu i restauracji,choć odczytując przydrożne piktogramy stwierdziłam iż znaczek widelca i noża oraz następujący po nim znaczek łóżka ani chybi oznacza że jak tylko tam zjemy to trafimy do łóżka ......być może szpitalnego, mimo tych ostrzeżeń skręciliśmy do oweg Auto cośtam cośtam, gdzie niepokojem natchnęło mnie kilku panów w białych koszulach i marynarkach .......ale ucieszyliśmy się bo obok hotelu i jego restauracji była druga knajpka przy stacji benzynowej no i ......zonk, w hotelu zamknięte bo .....wesele a przystacyjnej restauracji zamkniete bo ......zamknięte w dniu dzisiejszym . Kiedy obeschły nam łzy śmiechu i żalu, przed oczami przemkło nam widmo śmierci głodowej, które zniknąwszy ujawniło radiowóz, postanowiłyśmy dopełznąć do władzy i spytać gdzie tu można PAPU!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! na szczęscie pani na stacji benzynowej powiedziała że za 18 km będzie Chata ale tam jest drogo a  potem jest bar i ruszyliśmy faktycznie  po  18 km był .........bar, gdzie staneliśmy na popas targani głodem oraz naciskani przez pęcherze( i nie  były  to  pęcherze na stopach, choć prawie do nich sięgały wypełnione cieczą) nie mieliśmy ochoty ryzykować, że  chata znowu okaże się fatamorganą. Posiliwszy się co nieco ruszyliśmy autostradą  na kawę do młodszego , potencjalnego zięcia, jedząc w wielkiej radości i chęci deser, na który wydzieliłam  po 2 egzemplarze zakupionych " niepotrzebnie" michałków, minąwszy Tomaszów M. rozpoczęłyśmy z siostrą koncert  wieczornych porykiwań ( w celu rozbudzenia kierownicy, której dłonie zaciskały się całą drogę na kierownicy kurczowo i nie chciała jej oddać innym) przy czym ryki szły nam doskonale i jednogłośnie orzekłam iż kolejną edycję VoP wygrywamy w duecie oraz w cuglach. I tym oto sposobem o 21 40 wywaliwszy towarzystwo w postaci siostry i siostrzeńca na ich podworcu, stanęłyśmy u naszych wrót. Jednym słowem mogę rzec .......nawróciłam się i oto jestem a teraz lecę się rozpakowywać , prać i pakować przed czwartkową podróżą, no to do zaś : D Bye