Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
''''

Sn: owsianka 205 kcal ,z rodzynkami i drzemem truskawkowym
2 Sn :sledz 50 gr =75 kcal ,razowiec 133 kcal, kawa 25 kcal,plaster sera light 40 kcal= 273
478 kcal
Obiad:kasza gryczana 170 kcal,piers z kurczaka 60 kcal, sos jogurtowy 30 kcal =260 kcal
Podwieczorek : tiramisu 288 kcal
1026 kcal
Cwiczenia :8min abs ,8 mins legs, 140 wymachow na biodra ,90 wymachow na spalanie buns.Spacer 20 min.Troche malo aerobow, ale nie mam ochoty jakos wychodzic z domu ,a pozatym karnet mi sie juz skonczyl.



 Zaczynam stresowac sie moim wyjazdem do domu rodzinnego ,a mianowicie relacjami z tata.
W dziecinstwie wszystko bylo ok .ale gdy doroslam przestal akceptowac moje zachowanie,wybory  i decyzje.Skupil sie za to na chwaleniu mojej o rok mlodszej siostry ,ktora wyjechala do warszawy i tam znalazla dobra prace w biurze i studiuje zaocznie.
Ciagle powtarza jak ona cudownie sobie radzi i jest z niej dumny .Bardzo mnie to boli ,bo cale zycie probouje spelnic jego oczekiwania.
Studiuje na dobrej uczelni zagranicznej,odchudzam sie zeby mi nie wypominal ze mam faldki itd.(zawsze to robil) ,robie co moge i nie widze zadnej akcpetacji....
Moj parnet widzi jak sie tym zadreczam ,kaze mi przestac robic wszystko pod "oczekiwania innych " ,ale ja nie umiem przestac ,Tak jakbym byla zakodowana odnosic  sukcesy tylko po to zeby inni mnie kochali.Straszne to jest ,bo robie przez to rzeczy ktore mnie nie ciesze i nie lubie ich.
Ojciec ciagle mi powtarza ze jestem leniwa,ze trzeba byc silnym jak moja siostra i ....dolujace to jest naprawde.
Wczoraj nie moglam spac, zastanawiam sie jak ja wytrzymam w domu 5 tygodni :(

Ale nie bede wam juz moich smutow opowiadac ,w koncu maja ludzie powazniejsze problemy.

kolacja : lodygi selera  i marchew duszona,dwie lyzki ryzu,lyzeczka majonezu ok 200 kcal
jogurt prob.67 kcal