Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
dla innych..

Moje odchudzanie to calodobowa walka ze soba .Wlasnie robilam mojemu facetowi na jutro spagetthi i kanapeczki z kielbaska ....czujecie to??Naprawde utrudnia diete jesli gotujesz swojemy facetowi czy rodzinie.
Mimo wszystko -
Udalo mi sie nie zjesc :) ale nie powiem -ciezko bylo w cholere.
Tak strasznie przykro mi sie robi jak nie moge czegos tjesc :(
Co gorsza ,cala ta diete wynagradzam sobie nowymi ciuchami itp i stalam sie do tego zakupoholiczka.
Wydalam mnostwo kasy wtym roku na ciuchy i mam wyrzuty sumienia spore.
Bo w koncu ciuchy nic nie znacza...
Powinnam sie troszczyc bardziej o wnetrze ,za duza wage przywiazuje do materialnej sfery.
Codziennie podziwiam piekne aktorki  i znane twarze.Chcialabym byc takie jak one (tylko wizualnie) . Spedza mi sen z powiek to ze  nie mam takiego biustu ,nosa czy ust jak te panie.Mam mase kompleksow i dieta oraz ciuchy maja byc moim lekiem.
Tylko ze nie sa.
To nic nie zmnienia ze kupilam nowa spodniczke czy schudlam kilogram.
Ciagle czuje sie brzydka i nieksztaltna.
Wpadam z jednej skrajnosci w druga : jak nie jedzenie to zakupy na maxa. Bywaly takie dni ze codziennie cos kupowalam. Nie potrafilam nic nie kupic i ciagle mi sie wydawalo ze mi czegos brakuje. Bo ta torebka jest na codzien....a ta na uniwerek... a nie mam jeszcze bezowej... i kolorwej -takiej w stylu hippi ...! chore nieprawdaz?/
Powiem wam ze widze u siebie te bledy, te kompleksy i chyba sie nadaje do leczenia .
Tylko ze nie wierze w psychologow.
Wierze w ludzi ktorzy otwieraja oczy na rzeczy naprawde wazne.