Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
tak sobie czytam pamiętniki...

moją motywacją jest to że nie mogę dłużej żyć w takim ciele... zawsze byłam "kształtna" powiedzmy, ale taka gruba jak teraz to chyba jeszcze nie... poza tym idzie urlop... no.. małymi krokami, ale idzie. Więc fajnie by było przechadzać sie po plaży i widzieć, te języki na brodzie na swój widok :)

to wcale nie jest tak, że wszyscy są naładowani motywacją jak szaleni. Tylko po prostu przychodzą takie momenty, które przeradzają się w dni a czasem dłuższe okresy kiedy wszystko jest na dobrych torach. Wtedy trzeba się tym dzielić, bo się tym nakręca, daje energię. Dobrze napisać wtedy notkę, żeby miec do czego wracać, poczuć się tak jak się czuło w tych momentach motywacji. Ja jestem sztandarowym przykładem tygodniowca- tydzien na pełnych obrotach, potem zwątpienie, "oj w sumie po co to" itp. Nie jest łatwo. Są wielkie dni obżarstwa, kiedy nigdy normalnie bym w siebie tyle nie wepchnęła i to napawa obrzydzeniem i wstydem. Ale cóż. życie jest po to żeby walczyć i działać a nie tylko je sobie przeżyć. Kurcze, przepraszam bo poczułam się jakbym pouczała krnąbrnego ucznia a Ty jesteś dwa razy starszy... Ale może choć trochę Ci to pomoże