Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wtorek

Moja mama jest zupelnie inna niż ja. Praktycznie mnie nie wychowywała. Była skupiona na karierze i rozrywkach.  Gdy była młoda lubiła towarzystwo, pieniądze, restauracje, taniec. Chciała blyszczeć. Była próżna i moim zdaniem pusta choć inteligentna. Niewiele nas łaczy. Trochę tego jednak jest a raczej było, bo sie postarzała i z części pasji zrezygnowała. Obie kochamy ciszę i spokój, książki no i wieś, naturę, gory. Zaszczepiła mi miość do zwierząt z tym, ze ona woli psy. Zaszczepiła mi zainteresowanie ezoteryką. Kiedyś pochłaniała książki o wróżbach, terapiach, pozytywnym myśleniu. Teraz czyta tylko powieści. Nie jest złym człowiekiem, ale mnie nie lubi i to jest wzajemne. Sama uważa, ze jest teraz coraz gorsza. Nie lubi pozytywnych, stonowanych ludzi, a ja do tego dążę i tylko takich lubię. Ja nie akceptuję jej chęci dominacji i narzucania mi wszystkiego. Nie akceptuję manipulacji, krytykanctwa, szantaży i negatywnych myśli. Kiedyś jej zachowanie wzgędem mnie było na granicy znęcania się psychicznego, a moze nawet ja przekroczyło. Nadal czasem probuje stosować względem mnie przemoc przychiczną i wykorzystuje mnie często finansowo. Ja się nie daję i dlatego mnie nie znosi i dlatego są ciągle awantury. Jej się wydaje, ze skoro jest moją matka to wolno jej wszystko. Jesteśmy zdane na siebie, bo dom jest wspólny choć osobne mieszkania i tak będzie nadal. Pamiętam jak mi było dobrze gdy mieszkala w Kamesznicy. Teraz na dodatem moje emocje to huśtawka złość w poączeniu ze współczuciem...

Wczoraj skończylam pasteryzować ogorki. Bylo tez trochę sprzatania. To bylo trudne, bo okropnie mnie boli kręgosłup. Przy myciu dolnych szafek w kuchni musiałam siedzieć na podłodze i przesuwać się na pupie, bo mam tez problem z podnoszeniem sie z podłogi. Na dwór nie dałam rady wyjść. Moze dziś pojdę. Byla ikona decoupage i wiersze w tym jeden na warsztaty.

Dziś może zacznę kolejną ikonę o ile podobrazie dotrze. Na razie w ikony wchodzę. Działam po kolei według punktów z kursów. Staram sie zapamiętać i pokonać lęk, ktory mi momentami towarzyszy. Boję się, że coś zniszczę, że zaleję. Z każdą wykonaną ikoną nabiorę pewności, ale nie tak szybko, bo nawet przy obrazach jeszcze czasem czuje lęk, że coś wyjdzie nie tak. Często gdy obraz skończę jestem zdziwiona, ze tak dobrze mi wyszedł. Z rysunkami jest to samo. Nie bardzo jeszcze ufam swoim umiejętnosciom.

Ikona decoupage...

***

babie lato

zaplatane w twoje włosy

przywołuje jesień

 gra srebrzystym lśnieniem w słońcu

 nawiedza miękkim ruchem zrudziałe trawy

z wdziękiem tuli się do opuszczonych ptasich gniazd

jeszcze dzień dwa

i pierwsze krople deszczu

zawisną na nitkach podobne łzom

a ja z nostalgią wspomnę lato