Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
czwartek

Staram się z powrotem przekonać do Krzyśka, wrócić całą sobą. Kiedyś byłam z nim czasami szczęśliwa. Zraziłam sie do niego przez te awantury. Nie podoba mi się też jego podejście do kobiet, seksu, chłód, bezradność, lenistwo. Od kilku lat nie czułam sie kochana i traktował mnie tylko jak obiekt seksualny. Ja zawsze stawiałam na uczucie i to ono było dla mnie wazne. Potrzebuję poczucia bezpieczeństwa, troski, czasem opiekuńczości, czułości. Nie mam tego ani od Krzyśka ani tak do końca od Sebastiana. Nie dane mi było w zyciu poznać mężczyzny, który by mi dał szczęście. Zawsze to były kompromisy, konflikty, walka o władzę i brak dopasowania. Zawsze coś uwierało i to ja dawałam wsparcie zamiast go otrzymać. Taki chyba mój los i czas go zaakceptować. Chcę odpocząć, odreagować i myślę, że juz nie będę nikogo szukać dopóki jest przy mnie Krzysiek. Nie chcę myśleć o tym, że mogłoby go zabraknąć, bo samej mi bardzo ciężko. Byłam dość długo samodzielną singielką, radziłam sobie, ale wspominam ten okres bardzo źle. To był koszmar mimo, że obok mnie było wtedy sporo bliskich osób. Żył jeszcze dziadek, babcia, tata.

Chyba kupię piłę akumulatorową lisi ogon i spróbuję sama pociąć drewno po komórce. Piła by sie przydała tez do wycinania zbędnych drzew.

Przyszły mi perfumy rozlewane. Dostałam dwie próbki. Jedne sa cudne- słodkie i zmysłowe. To La Vie Est Belle. Będę kupować o ile zapach będzie trwały.

Kupiłam hennę i teraz boję sie jej użyć, bo miałam włosy rozjaśniane i może to dać zieleń...Ech...

W spiżarni posprzatane...

***

My

to teraz ja i ty

los rozdzielił nas szeroką wodą

i zburzył mosty

mrok czai się w zakamarkach zbolałej duszy

i zaciera ręce

zaplątana w negatywne emocje

stłamszona śnię o wolności

dziś rozdrapałam kolejną ranę

jutro pewnie posypię ja solą

jak długo jeszcze będę się karać

jak długo będę wracać

do momentów

pomiędzy początkiem a końcem

a tak chcę zapomnieć