Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
sobota

Tydzień się kończy, a mnie smutno, bo kolejny juz będzie bez Sebastiana. Szybko ten jego pobyt zleciał. Kolejny raz przyjedzie chyba w grudniu na święta. Wtedy pracy już raczej mieć nie będzie. No moze tylko pólki mi przykręci jak je kupię. Ja dziś intensywnie pracuję, bo zarobiłam w październiku mniej niz zwykle. Pracować tez będę jutro. Poza tym czytam. Moze też zrobię jakiś rysunek. Szykuje mi się kolejny kurs u Krissa Wieliczko. Ponoć ma byc tez kurs z malarstwa.

Menu: opienki opiekane, tosty z parówka i serem, krupnik z kaszy jaglanej z pieczarkami, serek wiejski, pomarańcza. Na razie nie tyję. Jem 1300 kalorii i cieszę sie tym. Dietę zacznę w styczniu. To będą zupy. Jeszcze na nią nie czekam, a delektuje się jedzeniem. Jak ja bym chciała już siódemkę na wadze zobaczyć. W przyszłym roku mam szansę. W przyszłym roku w kwietniu miną mi dwa lata odchudzania. Oczywiście z przerwami. Strasznie szybko leci. W tym momencie nadal się cieszę, że juz wazę mniej od Krzyśka.

U mnie na podwórku bywa czarny kot. Myślałam, że to sąsiadki, ale to chyba jakiś bezdomny. Mama podejrzewa, że śpi gdzieś w budynkach gospodarczych. Jedzenie ma, ale co zimą. Widuje go tez Krzysiek. 

tryptyk jesień

wrzesień

nadchodzi

z dłońmi pełnymi kasztanów

z nawłociami i jarzębiną

 dni jeszcze ciepłe

cieszą ptaki figlujące wśród liści

ostatnie floksy pławią się w słońcu

poranne mgły ścielą się po ziemi

to falują wdzięcznie

to czepiają się strojnych dalii

i owocujących leszczyn

październik

wita chłodnymi nocami

i koszem borowików

winobluszcz tarmoszony przez wiatr

tańczy w szkarłatnej sukience

wątłe słońce pieści marcinki

sad  szykuje się do snu

drzemie złotowłosa brzoza

a warzywnik otulony ciszą

z westchnieniem wspomina lato

Listopad

las pachnący deszczem i nostalgią

odpoczywa ze spokojem w sercu

poszarzałe łąki żegnają brunatne trawy

potargane przez wiatr

klucze dzikich gęsi

zamykają niebo

jeszcze jeden dzień i jeszcze jeden

a biały kobierzec  zmrozi

ostatnie enklawy ciepła i moją duszę