Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
sobota

Kocham noc. Od zawsze, choć kiedys sie jej bałam. Ostatnia moja przyjemność to siedzenie przy zapalonej świecy i kontemplacja ciemności za oknem. Niebo nie musi być usłane gwiazdami. Odpoczywam w ten sposób. Dzień nie budzi mojego zachwytu. Zwłaszcza słoneczny. Noc to co innego. Jest cisza, a ciemność otula. Jest przyjazna. Latem przy otwartym oknie leżę po ciemku i słucham nawołujących sie psów. Lubię, gdy wyja do księżyca. Nie trwoży mnie to. Krzysiek twierdzi, ze nie jestem normalna. Moze i tak...:) Dobrze mi z tym. W zasadzie też lubię świt i zachód słońca.

Dziś wstałam przed 9, bo jadę na zajęcia. Będę malować dalej pejzaż wiosenny. Nie wiem czy następne nie będą kwiaty. Mam zamiar uwiecznić te magnolie, które kilka dni temu poczyniłam pastelami albo słoneczniki. Teraz chyba jednak magnolie, bo sezon na nie. Po powrocie niestety nie będzie odpoczynku, a będzie przepisywanie krzyżowek, bo Krzysiek jedzie w poniedziałek i chce wysłać.

Punia po zabiegu czuje sie dobrze, ale jest zamknięta w ganku, bo boje sie by nie wskakiwała na segment. Jeszcze kilka dni muszę na nia uwazać. Teraz robię jej Reiki. Następna w kolejce jest Rozi, a później Majka. Nie wiem co z Megusią. Ma 12 lat i boję sie zabiegu. Poczekam na rentę Krzyska, bo ma byc wyrównanie. Jeśli sporo, to zabieg wkrótce. Sam zabieg to nie wszystkie koszty. Trzeba jeszcze opłacić dobrą narkozę, taksówkę i leki takie by nie trzeba było na kontrolę jeździć.