Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Piątek

Wczoraj skończyłam czytać inteligencje serca. Książa do mnie trafiła, a ćwiczenia z niej mam zamiar stosować. To nie jest łatwe dla mnie, bo ludzie z którymi się stykam wymuszają czasem potyczki i walki, a to otwartości serca nie sprzyja. Wręcz przeciwnie. Ciągłe tego typu klimaty sprawiają, że serce się obleka w pancerz. Teraz chcę wyrobić sobie taki mechanizm, zeby po każdej potyczce z powrotem serce otwierać. Z czasem może stanę się na tyle obojętna, że potyczki nigdy nie będą miały na mnie wpływu. To mój cel, bo kontaktów z moim bliskimi nie zamierzam zrywać. Oni są jacy są. To nie są z gruntu źli ludzie. Nie chcą mnie krzywdzić tylko taki mają sposób bycia. To nie ich wina, że jestem wrażliwa. Jakoś nasze stosunki trzeba ułożyć. To oznacza, że muszę wszystko odreagowywać, bo twardnąć nie mam zamiaru. Mam do przeczytania Porozumiewanie bez przemocy. Może to mi coś oczy otworzy...

Dziś idę na wernisaż. Długo nie będę, bo tłum mnie pewnie bardzo szybko zmęczy. Wrócę taksówką. Znajoma z zajęć w ośrodku kultury maluje piękne obrazy szpachelką. To chyba jej szósta albo siódma wystawa.

Po powrocie,odreaguję i zajme się moimi sprawami. Będzie reiki, moze joga albo hipnoza albo jedno i drugie, bo bardzo mi te klimaty pasują. Jutro już siedzę w domu. Będzie cisza i spokój, czyli to co lubię... 

Dieta ok.Dziś zupa grzybowa z makaronem i kalafiorowa. Krzysiek mi nie kupił oliwy i pewnie dziś nie kupi, bo nie ma gdzie. Kupi mi masło. Tez jest dozwolone.

Z jogą tragedia. Próbuję robić trudniejsze asany i ciało nie chce się poddać. Wszystko zastane. Nie jestem w stanie chwycić rąk za plecami, a o kwiecie lotosu muszę zapomnieć. Moja sprawność i giętkość leży i kwiczy. Sporo pracy mnie czeka ale jestem dobrze nastawiona. Stopniowo będzie lepiej. Chciałabym zrobić szpagat...Kiedyś robiłam...