Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wtorek

Wczoraj Krzysiek był w pracy, a ja odragowałam ostatnie nieprzyjemności. Działałam też oczywiście robótkowo. Polakierowałam wieszak na ręczniki i to kilka razy. Teraz czekam aż brat Krzyśka przyjedzie i powiesi, bo trzeba dziury wiercić wiertarką, a Krzysiek oczywiście nie potrafi. Przymierzam się do herbaciarki. Mam kilka puszek metalowych, ale to mało i kupiłam niewielką herbaciarkę drewnianą. Jeszcze pomysłu na nią nie mam, ale pewnie mi coś do głowy wpadnie gdy serwetki przejrzę. Poza tym robie też kartki. Za kilka dni wpłyną mi pieniadze to zakupy zrobię i wezmę się za kolejne projekty.

Wczoraj zrobiłam kolejną kartkę w niebieskościach. Wysłałam ją na wyzwanie , a kolor był z góry narzucony. Niezbyt mi się podoba. Nie miałam jednak materiałów choć juz mam pomysł na lepszą. Zrobiłam też delikatną kartkę według mapy, również na wyzwanie. Ta już jest lepsza moim zdaniem. Dziś może coś w różu zrobię i to będzie eksperyment. Zobaczymy co wyjdzie. Zrobię także kartkę w brązach na kolejne wyzwanie. Na blogerze zaobsrwowałam kilka blogów na których organizowane sa rózne wyzwania. Będę brać udział i liczę, że sie w ten sposób będę rozwijać :)...

Od wczoraj gotuje znowu po trzy zupy. Dziś żurek z jajkiem i pieczarkami, fasolowa i zupa curry z ryżem i fasolką szparagową.

Polne kwiaty

zamarzyłam o przechadzce

po łąkach i ugorach

o leśnej polanie pachnącej żywicą

o nieuchwytnym pięknie chabrów i kąkoli

wśród tańczących kłosów

o makach i wdzięcznych stokrotkach

pamiętam bukiet zawilców

o delikatnych płatkach

zerwany w gaju

gdzie klony szumią opowieści

i subtelne dzwonki

pochylające główki na górskiej hali

tęsknię za kaczeńcami

żółtymi jak kaczuszki

i wiankiem z rumianków

jutro zerwę trochę koniczyny

i powspominam czasy

gdy polne kwiaty czarowały co krok