Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Świadomy wybór

Jak wspominałam na początku walczyłam dwa lata z chorobą nowotworową. Od dwóch lat natomiast jestem osobą zdrową. Jak w życiu zawsze jest coś za coś, coś mi to odebrało, coś dało. Są blizny, nadwaga (przytyłam prawie 30 kg w pół roku- rak tarczycy), leki do końca życia, świadoma eliminacja pewnych produktów bogatofosforanowych( cola, zupki chińskie), bóle. A w zamian dostałam większą akceptację swojego zmieniającego sie ciała, umiejętność odróżniania spraw istotnych od tych mniej istotnych, skupienie i koncentrację na określonym celu i konsekwencję. To wtedy zapoczątkował sie proces, który teraz skutkuje tym,że udaje mi się schudnąć po raz pierwszy ŚWIADOMIE.Co mnie skłania do takich przemyśleń? Czytałam wczoraj wpis jednej z nas,dziewczyna, która ma perfekcyjny plan na siebie, ale pokonała ją czekolada, nutella, bajaderki. Czy ja tego nie znam? Ależ doskonale!!! Wiele razy startowałam jak F-16, a kończyłam jak syrenka (a raczej wieloryb), znam ten wewnętrzny imperatyw sięgania po kolejne ciasteczko. U mnie w pracy, jak wspominałam kiedyś,jest "kult wafelka". Wszędzie leżą ciasteczka, paluszki, delicje i oczywiście królujące wafelki. Co takiego się stało, ze od miesiąca nie sięgnęłam po żaden z tych artykułów? Że figurują obecnie w mojej świadomości jako element wyposażenia wnętrza? Nie mam pojęcia... Czy aż tak poczułam się źle we własnym ciele? Czy też przeżycia ostatnich tygodni, rozpad mojego związku, konieczność poszukania pomysłu "na siebie".  Ale obiecałam sobie, że z żelazną konsekwencją przestanę sobie robic tym krzywdę, a z przyjemnością zauważyłam, że pojawiła się też niechęć do tych grzeszków. Jak nie jem mydła-tak nie jem slodyczy, schemat prosty, wręcz prostacki ale w moim przypadku działa!!!