Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
dni tak szybko mijaja...

Hymm..od czego by tu zacząć. ..trochę mnie znów nie było.  Przed Świętami byłam bardzo zadowolona i miałam naprawdę nadzieje że w ciągu tych dwóch świat będę grzeczna...ale zachowywała się jak dzikus w wielkim mieście. Ale w sumie nie ma co pisac co jadlam i ile przytyłam. ..generalnie czuje się źle. ..twarz blada z czerwonymi plamami, stanik mnie ciśnie,  wszystko opiete bo chyba cała spuchnieta jestem..do tego brak energi, niechęć całkowita do wszystkiego. W Wielka noc bylam na czuwaniu. Zaczęło się o 24 a skończyło o 7 rano. Czekam w trakcie Świąt na "ten jedem moment" ale jakos ostatnio go nie czuje, nie czuje tego co kiedyś. Moze to juz wiek i ten wszechogarniajacy zapieprz. Ogolnie jak mam takie totalnie wolne dni gdzie nie robie kompletnie nic, czuje jak wtedy opadam z sil i jak na codzien zapieprzam i jak bardzo chce to zmienic ale wtedy przychodzi poniedzialek (w tym wypadku wtorek). Z jedej strony sie ciesze ze juz koniec tej zamuly ale z drugiej strony jestem juz zmeczona tą rutyną i ciaglym zapierniczaniem wg schematu. Wczoraj jak byłam w sklepie i kupowałam moj standard czyli jogurty, mleko, ser to mialam ochote "pierdol $#$ ta diete" i calkowicie sobie odposcic i diete i cwiczenia i wszystko. Gdyby nie to ze juz kwiecien to pewnie bym sie skusila na to ale wiem ze pewnie po paru dniach bym wrocila do zdrowego odzywiania ale dlatego bo chce a nie musze :)