Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Przeżyłam i żyć będę

ale jestem zła, wszystko mi się przez to wczorajsze popołudnie pokręciło. Basenu niet,po tej hydroksyzynie spałam jak zabita aż do teraz. Było mi potwornie zimno aż małż bez marudzenia dostawił mi grzejnik elektryczny, zresztą grzejnik to od razu przyniósł , jak zadzwoniłam że się bardzo źle czuję i żeby przyjeżdżał ( razem z pogotowiem). Jestem okropnie zbulwersowana i bardzo współczuję wszystkim, którzy muszą mieć kontakt ze służbą zdrowia. Lekarz na izbie bardzo miły, podobnie jak ratownicy którzy w domu robili EKG i takie tam, ale pielęgniarki....ooooo ....sorry ale to krowy i do tego bez serca. Młode pindy...tlenione, pazury 4 cm, jak mi pobierała krew na badanie, to krew lała się po ręce aż do nadgarstka , no do cholery, porównując jej działania do działań sióstr ze stacji krwiodawstwa to....brakuje słów. Bolało mnie i nie miałam siły ( trudno mi było oddychać) powiedzieć jej co myślę o jej zachowaniu. Po badaniu prawie trzy godziny czekałam na krzesełku na wyniki, korytarz straszny, smutny, odrapany. Ludzie zmęczeni czekaniem , pani neurolog...jak ją szlag trafił to pacjenci kręcili się zdezorientowani , nie wiedzieli gdzie ona jest , wogóle nikt nie wiedział, a już w jęzor się ugryzłam, jak się łaskawie pojawiła w gabinecie, pani która na nią czekała podbiegła do gabinetu i pyta " czy pani doktor neurolog" " tak ale i tak musi pani czekać" - moment posiedziała w gabinecie potem znowu polazła, kobiecina wróciłam jak zbity pies na krzesełko . Potem się okazało ( długo potem), że osoba z którą przyjechała została odesłana do innego szpitala, nie mówiła (chyba udar albo wylew) , podobnie zachowywała się pani z rentgena , więcej jej nie było niż była, wrzeszczała na pacjentów, przeważnie starszych ludzi....no masakra, masakra, a naprawdę nie było tam wczoraj upierdliwców. No ale koniec refleksji ( niestety smutnych) w finale okazało się , że serducho pracuje  jak należy, trochę podwyższony potas ale to minimalnie. Pan doktor spytał czy przepisać przeciwbólowe, podziękowałam i powiedziałam że skoro serce zdrowe to z nerwobólami sobie poradzę. O i tak pechowo zaczyna mi się ten rok " o roku ów kto ciebie widział w naszym kraju....." Waga znowu pokazuje mniej :)