Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
rozkapryszony futrzany sybaryta

Sybaryta z Sybaris.

Sybaris - legendarne greckie miasto. Do dziś nieodkryte. Nieodkopane. Istnieje tylko w zapisach i zabytkach. Wiadomo, że było naprawdę.

Miasto tak bogate, że już od prawie półtora tysiąca lat nazwa jego mieszkańca jest na całym świecie synonimem rozleniwionego bogacza, otaczającego się luxusem z najwyższej półki.

Dla mnie miasto jak najbardziej rzeczywiste. Wszak Turms Nieśmiertelny pochodził z Sybaris.

tu link o Sybaris na Viki 

Czy jedno z żyć mojego kota pochodzi z Sybaris?

Przecież jeszcze jesienią był normalny !

Rozbestwił się. Rozkaprysił. Zbeszczelniał.

A taki był niekłopotliwy kotek. Owszem, czasem odstawiał numery, ale takie. . . hmmm . . zrozumiałe

Kot córczęcy.

Rozbestwił się pokarmowo.

Jeszcze 2 lata temu na FiBi opisywałam koci experyment pokarmowy "ile łiskasa zje w jeden dzień kotek karmiony dotychczas kitkatem" . . Okazało się, że bardzo dużo! Pierwszego dnia zjadł półtorej puszki, drugiego tylko jedną niecałą. Smakowało małemu kotkowi

Teraz grymasi! Ale - chyba sami jesteśmy sobie winni. W święta kot dostał od każdego prezenty, niestety, żywnościowe. Wypasione karmy, bardzo drogocenne pasztety, chrupki lecznicze i chrupki luxusowe.

Nie chce jeść normalnej karmy.

Ulubionego dotychczas tuńczykowego łiskasa w galaretce .. . Ach, to całe przedstawienie jest ! Pierwszą o poranku osobę, zdążającą do kuchni, oplątuje kot, tańczący w ósemkach wokół nóg. Odgłosy wydaje dziwne, coś pomiędzy pytającym gruchaniem gołębia a kocim sennym mruczomiałkaniem. Najpierw robi sfinksa przy misce i tylko wodzi oczami. Potem zaczyna się stawianie kociego słupka, oparty przednimi łapami o szafki miauczy pytająco i coraz bardziej nagląco. A gdy się osoba poranna opiera albo jest za śpiąca, to kot wytacza armaty. Robi nagle umierającego kota, bezwładnie się wywraca na bok w pobliżu miski, łapy wyprężone i włącza ochrypłą syrenę, wycie, które resztę śpiących na nogi podnosi. "Jak to??? Kot tak strasznie umiera z głodu i nikt go nie poratuje??? Nie zlituje się??? Okruszka kotu żałujecie???"

A gdy dostanie mokrą karmę, ulubioną dotychczas, w galaretce - to najpierw robi skulonego sfinksa nad krawędzią miski, potem długo i z wahaniem wącha. I na człowieka podejrzliwie patrzy. A potem ostrożnie tylko galaretkę wylizuje. Reszta obsycha.

Świnia, nie kot! Niewdzięcznik!

Cholery można dostać!

I siedzi godzinami pod lodówką, wypatrzył, że na jej szczycie jest jeszcze maleńka puszeczka gurmonta. Między oczyma kota a tą malutką puszeczką rozpięta jest świecąca sieć pożądania.

I jeszcze, pieron, wie gdzie jest ta luxuśna sucha karma! Tylko czyha na otwarcie szafki pod zlewem! I znowu włącza ochrypłą syrenę.

Przecież nie będę go karmiła tylko tym drogim kocim żarciem, bo z torbami bym poszła !

Jedno tylko kota ratuje. Źle sypiam ostatnio.

Bywają złe, tak normalnie złe sny. Wczoraj na przykład byłam mikrofonem w kamerze przyrodnika, który filmował kwiatek od dołu. A na tym smacznym/pachnącym kwiatku siedziały pluskwiaki brązowe. Głos przyrodnika tłumaczył biologicznie (nagrywanie głosu i obrazu jednocześnie) czemu te robaczki tam siedzą. Zbliżenie, najazd kamery na spód kwiatka. Jeden z tych robali SPADŁ na mnie, brr. Brrrrr do obudzenia, ale po takim śnie z powrotem zasnąć można od razu.

Ale też prawie każdej nocy odwiedza mnie koszmar senny w towarzystwie potwora adrenalinowego. Spać potem nie mogę, bo co mi powieki opadną, to zaraz je strach otwiera, strach przed powtórką.

Kot to jakoś wyczuwa. Słyszy moje bezsenne obracanie się na łóżku. Przybiega. Łapami drepcząc magicznie wydeptuje potwora, wygania z mojego pobliża. I mruczy! Mruczy tak głośno jak młode kociaki tylko potrafią, mruczeniem koszmary odpędza. Zasypiam z kotem pod pachą, z futrem włażącym do ust. Bezpieczna.

Dobry kot.

Ale tam !

Dobry czy nie dobry - nic to, jutro córczę przylatuje, już skończyła sesję. Niech ona się z wybrednym jedzeniowo kotem handryczy.

Vitaliowo bardzo ok.

Wystarczy konsekwencja i samokontrola. Wystarczą godziny spędzane z dala od osobistej lodówki. Wystarczy mieć przygotowany posiłek na późny i głodny okropnie powrót do domu. By się wewnętrzny łasuch nie rzucał na bułę i ser i dżem i słodkie i majonez i śmietanę prosto z pojemnika.

Wczoraj 57,7

Dzisiaj o zbyt wczesnym poranku 57,0. Przedśniadaniowo się nie ważyłam, nie miałam czasu.

Wczoraj ze skarbowego na Jagiellońskiej wracałam tańcząc. Hehe, nie z radości. Tylko w słuchawkach zaplatał mi się Marc Anthony ze swoim I nned to know. (linki do posłuchania TU  albo TU ). Naprawdę, trudno tego słuchać i chodzić nietanecznym krokiem.

Wieczorem też potańczyłam, na kompie puściłam Anthony'ego w kółeczko i obserwowałam, jak Panu i Władcy nogi i ramiona zaczynają się poruszać. Wykorzystałam go tanecznie.

Kot leży mi na kolanach, grzeje i mruczy. W misce zostały obsuszone grudki łiskasa.