Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Masaż

Wasze wyczerpujące (czyli obszerne :)) komentarze obudziły we mnie ducha walki. Dzięks! Czas włączyć opcję: spięte poślady, granitowa wola, uzda w zęby i wioooo!

Ostatni tydzień spędziliśmy z małżonkiem pod Mosiną w Poznańskiem, świętując ze znajomymi okrągłą rocznicę naszego ślubu.

Był z nami młody niewidomy masażysta, który na co dzień zajmował się rekonwalescencją dzieci w szpitalu. Masowanie kilkunaściorga wątłych ciałek dziennie to jednak bardzo wyczerpująca praca fizyczna. Po jednym z ostatnich pacjentów masażysta, chcąc złapać chwilę oddechu, zastygł przy biurku. Usłyszał jak otwierają się drzwi, klap, klap, klap klapeczki zbliżyły się do kozetki do masażu, pach - ręczniczek wylądował  gdzie trzeba, fruuuu - koszulka i spodenki poszybowały na oparcie krzesła. Ośmiolatek wgramolił się dziarsko na kozetkę, rozłożył ciałko i na chwilę zaległa niezręczna cisza. Potem do uszu masażysty dotarły zniecierpliwione sylaby:

- Em-a-es-a-żet - mówi to panu coś?!