Od wczoraj mam dietę, ale oprócz pobieżnego zerknięcia, jeszcze nic nie przedsięwzięłam w związku z nią. Weekend poza domem, goście i trochę grzechów w postaci piwa i karkówki z grilla. No ok. Pierwszy dzień zakończył się kolacją, która nie powinna się zdarzyć, ale nie chciałam się katować i robić zamieszania, wokół siebie. Coś tam zjadłam, coś tam wypiłam, ale w miarę rozsądnie. Później to wyskakałam i dzisiaj już grzecznie. Często i w niewielkich ilościach. :) To często, jest moim problemem. Bo ja jestem raczej typem raz a dobrze.
Od jutra dieta z Vitali, dużo wody i ruchu. I niech coś się ruszy pozytywnie do przodu. Pierwsze ważenie w piątek. Oby było z sukcesem.
Poszłam po rozum do głowy i jestem. Też się cieszę.
Czas jest ku temu najwyższy, bo już nie panuję nad tym co się dzieje w mojej głowie. Potrzebuję wsparcia. Potrzebuję motywatorów. Potrzebuję kopa na rozpęd i dobrego planu, z którego będę się sama rozliczać, bo w końcu o siebie i dla siebie podejmuję tę walkę. Dlatego stawiam sobie wyzwanie. Sobie i temu komuś kto siedzi w mojej głowie i od lat podejmuje działania destrukcyjne na moim ciele. Albo on, albo ja. 