Pamiętnik odchudzania użytkownika:
nowamary

sobote rozpoczęta usmiechem na twarzy, jestem dumna z siebie, mysle w od poniedziałku jak sie zmobilizuje to 80 mi wskoczy

zapomniałam dodac ze jutro sie waże i mam nadzieje że mnie mile zaskoczy jesli wejdzie 81 to chyba bedzie nie do uwierzenia, juz 4 rok jak walcze z nadwaga, tak tak wiem długo ale kazdy ma jakis lepsze i gorsze chwile i załamania ale ta waga to mój najwiekszy sukces od wielu lat 

niedziela zbliza sie ku końcowi, jutro znów poniedzialek a tu dzieci nie bardzo zdrowe chociaz  juz jest ok najgorzej bylo w piatek bo goraczka blisko 40stopni sięgala. i tak sobie mysle czy wyslac ich do przedszkola czy tez nie. hmmm zobacże jak noc im zleci , jesli bez kaszlu to raczej pojda w czwartek maja wystep z okazji dnia B i D .  Moje menu na dzis hmmmciut za frywolne ale no coż w końcu niedziela raz  tyg mozna sobie pozwolic  na risotto wg własnego pomysłu. było pycha tzn tylko damska cześc moej rodziny zjadła , faceci wola konkrety wic na ry kręcili nosem. no i coz z tego zotało wiecej dla nas , ewentualnie jutro do pracy wezme na obiad. 

tylko 3 kg dzieli mnie od kolejnego sukcesu, później nastepny krok, nastepny cel aż będę w 100%zadowolona z siebie, chociaż juz wiem na tym etapie że 73-75 mi w zupełności wystarczy bo swego czasu w tej wadze czułam sie super,

ciężki dzień ale nie chodzi tu o wagę czy jedzenie, po prostu dzieci tak dają w kość że masakra. jestem mega wykończona, jeszcze tylko niedziela i w poniedziałek do pracy a maluchy do przedszkola. wariują bo cały tydzień siedzieli w domu bo chorzy no i chyba już maja dosyc domu, brakuje im towarzystwa innych dzieci. na szczęście istnieją tabsy uspokajające 

mój cel prawie osiągnięty, dłuuuuugo to trwalo ale jestem  z siebie dumna, teraz moge walczyc dalej, mały kroczkami dojde do wymarzonej wagi sprzed ciąży, teraz walcze o 7 z przodu