- Pomoc
- Regulamin
- Polityka prywatności
- O nas
- Kontakt
- Newsletter
- Program Partnerski
- Reklama
- Poleć nasze usługi
© Fitatu 2005-24. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Serwis stosuje zalecenia i normy Instytutu Żywności i Żywienia.
FODMAP ze względu na obco brzmiącą nazwę wydaje się czymś egzotycznym i odległym, to jednak ta dieta jest niezwykle pomocą we wspomaganiu leczenia bardzo często występującego schorzenia. Zapraszam do przeczytania nowego tekstu, w którym dowiesz się więcej na ten temat.
Aby lepiej wyjaśnić czym jest ta dieta i na czym polega, najpierw wyjaśnię Wam, co to dokładnie za skrót. FODMAP to akronim pochodzący z języka angielskiego oznaczający:
F – fermentable (fermentujące)
O – oligoligosaccharides (oligosacharydy)
D – disaccharides (disacharydy)
M – monosaccharides (monosacharydy)
A – and (i)
P – polyols (poliole)
Słowo low przed skrótem oznacza niskie i odnosi się do niewielkiej zawartości wymienionych sacharydów (węglowodanów) w dozwolonych produktach spożywczych.
Upraszczając, chodzi więc o to, że posiłki planowane według zasad diety low FODMAP zawierać będą niskie ilości cukrów, które w naszym przewodzie pokarmowym mają zdolność do fermentowania. U osób, u których takie cukry będą słabo absorbowane w jelicie, ich obecność może wywołać nieprzyjemne dolegliwości – ból, dyskomfort, wzdęcia, ale również np. biegunki.
Nie jest to problem, który będziemy obserwować w całej populacji. Organizmy większości osób jak najbardziej radzą sobie z trawieniem wymienionych wcześniej węglowodanów. Problem dotyczy jednak przede wszystkim chorych na zespół jelita drażliwego (znany też jako IBS, z angielskiego irritable bowel syndrome).
Jest to schorzenie dość częste. Szacuje się, że cierpi na nie 10 – 20% populacji (częściej pojawia się u kobiet niż u mężczyzn). Można jednak przyjąć, że % ten jest tak naprawdę większy, ponieważ objawy są nieswoiste i część chorych albo w ogóle nie trafia do lekarza albo nie otrzymuje właściwej diagnozy. W celu postawienia rozpoznania należy oprzeć się o tzw. Kryteria Rzymskie. Według nich, IBS może zostać rozpoznane, jeśli osoba poddająca się diagnozie w ciągu ostatnich trzech miesięcy przez minimum jeden dzień w tygodniu odczuwała ból brzucha związany z wypróżnianiem, ze zmianą wyglądu i konsystencji stolca oraz/lub zmianą rytmu wypróżnień. Wystarczy obecność dwóch z trzech wymienionych kryteriów, by specjalista mógł zdiagnozować zespół jelita drażliwego.
Dodatkowo, na podstawie objawów dominujących wyróżnia się cztery postacie IBS:
1. biegunkową,
2. zaparciową,
3. mieszaną,
4. nieokreśloną.
Komentarze
Tereenia
27 czerwca 2019, 12:12
Ciekawe