Temat: Macierzynstwo - nie ogarniam pomozcie prosze :-(

Kryzys czwartego miesiąca?  Chyba dosyć powszechny. Mój syn od 4 do 6 misiąca budził się tak jak twój, na zmianę nosiliśmy go z meżęm, w końcu przenieśliśmy do naszego łóżka i się bardzo poprawiło. Był tylko na piersi do 6 m-ca bo nie brał butelki. I 3 godziny przerwy przy kp?! Bzdura, karmi się na żądanie, jedno dziecko wytrzyma 3 godziny, inne 1,5 tym bardziej, że może przechodzi jakiś skok rozwojowy i potrzebuje dużo więcej pokarmu. Albo budzi sie z zupełnie innych powodów. 

My do tego nie mieliśmy rzadnej rodziny do pomocy, też padałam na pysk. Jego drzemki były 40-minutowe, miał ich w ciągu dnia na pewno więcej niż 4 ale co z tego, jak takie krótkie, że ani coś zrobić, ani się wyspać. Próbowałam różnych rzeczy, ale tak już miał i koniec, te skrawki snu mu wystarczały. Jadł bardzo dużo, nie miało to wpływu na sen. Chyba ze zjadł bardzo bardzo dużo, to wtedy spał jeszce gorzej. Aż w końcu mu przeszło. Jak w wieku 12 mcy przeszedł na 1 drzemkę, to się zrobiła 2-godzinna i aż nie wiedziałam co z tym czasem robić :) Do żadnych bujaczków, leżaczków nie można go było włożyć, bo wpadał w taką panikę, że się zaczynał dusić z płaczu. Nosidła też długo nie akceptował. Więc wszystko inne olałam, dom ogarnialismy razem z mężem w weekend albo wieczorem (no bo niemowlak raczej bałaganu jeszcze nie robi), gotowaliśmy w większych ilościach i mroziliśmy, żebym mogła szybko sobie obiad w ciągu dnia zrobić.

Spędzałam dnie nosząc dziecko, tuląc, chodząc na długie spacery, jak tylko zasypiał to ja też sie kładłam, sprzątanie, mycie, pranie itd. mogą poczekać. A jak ktoś mi mówił, że nie można dziecka cały dzień nosić i przytulać, to przestawałam z takim kims gadać :D I jakoś się nie musze go nosić do 5 roku życia (bo i takie groźby słyszałam), zaczął chodzić w wieku 9 mcy a jak miał 10 to już można było na krótki spacer z nim pójść.

Nie wiem, czemu ludzie narzekają, jak dziecko robi się mobilne. Samo sobie sięgnie po zabawkę, pójdzie za mną do kuchni, do pokoju, ja po prostu robię swoje a on mi towarzyszy, rewelacja. Jak tylko zaczął się ruszać, rodzicielstwo zrobiło się bez porównania łatwiejsze. Teraz (21 mcy) jest bardzo samodzielnym, rezolutnym i pomysłowym chłopcem i chociaż to żywe srebro i energię czerpie chyba z powietrza, albo wysysa ją ze mnie, to uwielbiam macierzyństwo i uwielbiam spędzać z nim czas. Wielki skok w samodzielności był ok. 19m-ca, niemal z dnia na dzień zaczął się sam bawić i chociaż nadal potrzebuje dużo mojej uwagi to potrafi też długo sam się bawić i tylko co chwila nawiązać ze mną kontakt a potem wrócić do tego co robił. (Niestety nie zawsze ma to miejsce wtedy, kiedy ja chcę ;) )

Jesteś teraz w abrdzo trudnym okresie, dziecko rozwija się mega intensywnie, ma co chwilę skoki rozwojowe, wiele się dla niego zmienia i niestety często ma to bardzo zły wpływ na sen. Możesz próbować różnych sztuczek ale najprawdopodobniej "ten typ tak ma" i nic nie zrobisz, musisz przeczekać. Mi bardzo pomogło, jak przestałam z dzieckiem walczyć i po prostu popłynęłam z prądem. I olałam głupoty typu sprzątanie, prasowanie i takie tam zbędne czynności ;) To minie, naprawdę. Zapomnisz. Wyśpisz się. A w miedzasie rób wszystko, aby to przetrwać i aby nie znienawidzić własnego dziecka. Przecież on nie robi tego specjalnie, jak płacze, to jemu też jest ciężko. Pewnie jakby mógł, to też wolałby się wyspać, co to za frajda budzić się i płakać. Nie karaj go za to i nie tresuj, tylko pomóż przetrwać te trudne miesiące. Sobie też pomóż. Dbaj o siebie i o małego, a resztą się nie przejmuj. Koncentruj się na tych fajnych chwilach, które razem spędzacie. Lada moment to wszystko minie i będzie ok. I za kilka miesięcy to ty będziesz pisać na vitalii "też tak miałam i minęło" :)

Pestka - nie przekonałaś mnie , dla mnie mobilność drugiego to trauma i koniec życia. 1) wywala wszystko z szuflad, wywala wszystkie zabawki swojej siostry na podłogę, jego zajmowanie się sobą gdy ja coś robię oznacza potem sprzątanie całej podłogi w całym domu z rzeczy 2) od kiedy on jest mobilny, to jej wielka miłość się zmieniła w walkę o wpływy, więc na dodatek muszę patrzeć czy on się nie zabija i czy ona mu nie robi krzywdy. 3) w tej chwili oprócz marudności z powodu 5 zębów idących naraz cały czas chce na ręce (11kg), bo perspektywa 80cm wysokości mu nie wystarcza. 4) Na spacerach puszczenie go z wózka oznacza, że obiera kierunek dokładnie odwrotny od naszego, więc i tak trzeba go nieść pod pachą.

Zgadzam sie i ja. Tylko ze ja z tych antynoszeniowych, moje leżały w bujaczku, na macie.

Oh jakie to prawdziwe :-) U mnie jeszcze dochodzi wspinanie sie wszedzie i na wszystko. Krzesla w kuchni mamy polozone na podlodze bo nie bylo zycia, tylko ciagle mala wchodzila po krzeslach na stol a ja zdejmowalam i tak w kolko.

Zapłać niani za spacer i w tym czasie się wyśpij")) Wyjdź gdzieś razem z mężem:)) Złap oddech. Później będzie lepiej:)) Bycie mamą to trudna praca, dlatego TRZEBA czasem wszystko olać:)) Nawet jeśli trzeba opłacić nianię:)) Będzie dobrze:))

większość młodych matek to przerabia... i nie ma dobrej rady. Wszystko samo musi minąć. Piszę jako mama dwóch chłopców :) zawsze w pewnym momencie pojawia się kryzys. Zobaczysz że wszystko przetrwasz! Życzę siły :)!!!

Mojemu dziecku to wystarcza bo budzi się pogodny, nie marudzi itp.. w nocy spi ciągiem 8-10 h chyba E ma skok lub idą mu zeby... wiec w dzień nie musi tyle spac bo na dobe i tak wychodzi mu " norma " dla tego wieku ;)

Moge i 3h jeździć wózkiem, być ciagle w ruchu bez żadnego postoju, a on i tak po 30 minutach budzi się radosny i chce rozmawiać lub się bawić... Ten typ tak ma ;) początkowo próbowałam od razu jak się przebudzi próbować go dalej położyć spać... nosiłam, lulałam, tańcowała, a on tylko się śmiał. Widocznie mu to wystarcza... inna sprawa gdyby był marudny, ale nie jest 

Starszak tak samo spal w ciagu dnia... z tym ze tylko na rekach bo był nieodkladalny, a w nocy budził się jak w zegarku co 3 h...

Mieszkamy za granica nie mamy tutaj rodziny. Maz wychodzi z domu o 8 i jest na 19 z powrotem.Jestem z 6 miesiecznym bobasem non stop a pracowalam od 19 roku zycia na pelen etat.W domu mam czysto obiad codziennie ugotowany, pocwiczone jestem chudsza jak przed ciaza plus chosze 3 razy w tygodniu z mala to na basen to na baby balet lub baby joge to jest tylko kwestia dobrej organizacji i samodyscypliny.Powodzenia

Jescze dodam ze malej cos odszczelilo ostatnio i budzi sie non stop tez mnie to denerwuje ale wierze ze przejdzie.