Temat: Żłobek, przedszkole czy dom?

mlodamama1 napisał(a):

Moja corka poszła do zlobka gdy miala 9 miesiecy. Uwazam, ze wyszlo jej to tylko na dobre. Teraz zblizaja sie 2gie urodziny i mloda kocha zlobek.  Panie opiekunki sa u nas wspaniale. Wybralismy zlobek Montessori i jestem nim zachwycona, chocbym stanela na glowie nie bylabym w stanie zapewnic corce takiej roznorodnosci zajec i mozliwosci rozwoju jak ten zlobek. Do tego corka jest bardzo samodzielna i dojrzala jak na swoj wiek. No i przebywanie z innymi dziecmi, uczenie sie zycia "w grupie" jest wazne. Poza tym czasami zostaje z niania, gdy zachoruje lub gdy gdzies wychodzimy sami. Kilka razy zostala tez z rodzicami chlopaka, np gdy wyjechalismy sami na tydzien. Nie jest irytujacym "mamincyckiem" ktory dostaje ataku histerii, gdy znikam z pola widzenia i bardzo mnie to cieszy. Ja w domu bym oszalala, poza tym lubie moja prace, lubie pracowac... Chocby czesciowa niezaleznosc jest dla mnie wazna, kontakt z ludzmi, rozwoj, zdobywanie doswiadczenia...  wszyscy jestesmy zadowoleni z tego "ukladu";)Co do mysterious lady to psychiczna kobieta, ktora ma tu bardzo duzo wcielen :DD nie wierze az, ze nadal tu jest i taaaak sie angazuje hahahaha

paranormalsun napisał(a):

ConejoBlanco napisał(a):

. Jakoś nie pisze nikt o ojcach na rodzicielskim czy wychowawczym (mój był na rodzicielskim 4 miesiące i teraz też będzie), raczej o ojcach wracających o 20-22 do domu, bo "utrzymują rodzinę". To ja wolę być żłobkową patologią, gdzie dziecko ma od 15:30 "quality time" z obydwojgiem rodziców (a chodzi spać o 20:30).

Dokladnie! Nawet jesli ten ojciec wiecej zarabia to, gdy tylko on jest skazany na utrzymywanie rodziny to po pierwsze bardzo czesto jego kontakt z dzieckiem jest minimalny, ma na sobie duza presje, jego zwiazek z partnerka tez cierpi. O wiele lepiej jest, gdy rodzice podziela sie odpowiedzialnoscia i jak mowisz - ma dwojke rodzicow. Ja nie wiem czmeu czesto zapomina sie, ze dziecko ma obydwojga rodzicow. jesli to facet ma zadbac o wszytskie sprawy finansowe, zazwyczaj odbiera sie tym samym ojca (no ok, ma weekendowego) plus bardzo tego ojca obciaza.e.

maharettt napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

Moja corka poszła do zlobka gdy miala 9 miesiecy. Uwazam, ze wyszlo jej to tylko na dobre. Teraz zblizaja sie 2gie urodziny i mloda kocha zlobek.  Panie opiekunki sa u nas wspaniale. Wybralismy zlobek Montessori i jestem nim zachwycona, chocbym stanela na glowie nie bylabym w stanie zapewnic corce takiej roznorodnosci zajec i mozliwosci rozwoju jak ten zlobek. Do tego corka jest bardzo samodzielna i dojrzala jak na swoj wiek. No i przebywanie z innymi dziecmi, uczenie sie zycia "w grupie" jest wazne. Poza tym czasami zostaje z niania, gdy zachoruje lub gdy gdzies wychodzimy sami. Kilka razy zostala tez z rodzicami chlopaka, np gdy wyjechalismy sami na tydzien. Nie jest irytujacym "mamincyckiem" ktory dostaje ataku histerii, gdy znikam z pola widzenia i bardzo mnie to cieszy. Ja w domu bym oszalala, poza tym lubie moja prace, lubie pracowac... Chocby czesciowa niezaleznosc jest dla mnie wazna, kontakt z ludzmi, rozwoj, zdobywanie doswiadczenia...  wszyscy jestesmy zadowoleni z tego "ukladu";)Co do mysterious lady to psychiczna kobieta, ktora ma tu bardzo duzo wcielen :DD nie wierze az, ze nadal tu jest i taaaak sie angazuje hahahaha

Moje poza tym nieudanym epizodem zlobkowym bylo w domu do 2 lat, mlodsze ma 22 mc i tez w domu i zadne nie jest " irytujacym mamincyckiem" i wlasnego cienia sie tez nie boja

soraka napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

Moja corka poszła do zlobka gdy miala 9 miesiecy. Uwazam, ze wyszlo jej to tylko na dobre. Teraz zblizaja sie 2gie urodziny i mloda kocha zlobek.  Panie opiekunki sa u nas wspaniale. Wybralismy zlobek Montessori i jestem nim zachwycona, chocbym stanela na glowie nie bylabym w stanie zapewnic corce takiej roznorodnosci zajec i mozliwosci rozwoju jak ten zlobek. Do tego corka jest bardzo samodzielna i dojrzala jak na swoj wiek. No i przebywanie z innymi dziecmi, uczenie sie zycia "w grupie" jest wazne. Poza tym czasami zostaje z niania, gdy zachoruje lub gdy gdzies wychodzimy sami. Kilka razy zostala tez z rodzicami chlopaka, np gdy wyjechalismy sami na tydzien. Nie jest irytujacym "mamincyckiem" ktory dostaje ataku histerii, gdy znikam z pola widzenia i bardzo mnie to cieszy. Ja w domu bym oszalala, poza tym lubie moja prace, lubie pracowac... Chocby czesciowa niezaleznosc jest dla mnie wazna, kontakt z ludzmi, rozwoj, zdobywanie doswiadczenia...  wszyscy jestesmy zadowoleni z tego "ukladu";)Co do mysterious lady to psychiczna kobieta, ktora ma tu bardzo duzo wcielen :DD nie wierze az, ze nadal tu jest i taaaak sie angazuje hahahaha

  CO?? jak dla mnie mysterious to jedna z normalniejszych kobiet na tym forum! Rozsądnie myśli, i jest typowa kobietą a nie jakimś produkcyjnym tworem... jakbym miała dziecko (i oczywiście takie możliwości by nie pracować) to wolałabym przez pierwsze 4 lata siedzieć z dzieckiem i w zyciu powrót do pracy nie byłby dla mnie przyjemniejszy niż siedzienie z ukochanym dzieckiem... oczywiście pewnie nie będę miała takiej możliwości i pójdę do pracy... Ps. u mnie w pracy też się pracuje a nie rozwija kontakty towarzyskie :)

mlodamama1 napisał(a):

maharettt napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

Moja corka poszła do zlobka gdy miala 9 miesiecy. Uwazam, ze wyszlo jej to tylko na dobre. Teraz zblizaja sie 2gie urodziny i mloda kocha zlobek.  Panie opiekunki sa u nas wspaniale. Wybralismy zlobek Montessori i jestem nim zachwycona, chocbym stanela na glowie nie bylabym w stanie zapewnic corce takiej roznorodnosci zajec i mozliwosci rozwoju jak ten zlobek. Do tego corka jest bardzo samodzielna i dojrzala jak na swoj wiek. No i przebywanie z innymi dziecmi, uczenie sie zycia "w grupie" jest wazne. Poza tym czasami zostaje z niania, gdy zachoruje lub gdy gdzies wychodzimy sami. Kilka razy zostala tez z rodzicami chlopaka, np gdy wyjechalismy sami na tydzien. Nie jest irytujacym "mamincyckiem" ktory dostaje ataku histerii, gdy znikam z pola widzenia i bardzo mnie to cieszy. Ja w domu bym oszalala, poza tym lubie moja prace, lubie pracowac... Chocby czesciowa niezaleznosc jest dla mnie wazna, kontakt z ludzmi, rozwoj, zdobywanie doswiadczenia...  wszyscy jestesmy zadowoleni z tego "ukladu";)Co do mysterious lady to psychiczna kobieta, ktora ma tu bardzo duzo wcielen :DD nie wierze az, ze nadal tu jest i taaaak sie angazuje hahahaha

Moje poza tym nieudanym epizodem zlobkowym bylo w domu do 2 lat, mlodsze ma 22 mc i tez w domu i zadne nie jest " irytujacym mamincyckiem" i wlasnego cienia sie tez nie boja

jesli dobrze pamietam masz opoznione w rozwoju dzieci, wiec wiesz... duzo pisalas o ich 'problemach'

Mysterious.Lady_ napisał(a):

AspennChyba nie zrozumiałaś. Mowa jest o byciu z dzieckiem w domu do pewnego okresu, do czasu,  w którym kontakty z rowieśnikami zaczynają być ważne i kiedy mama jest już mniej ważna.Bardzo mnie zastanawia po co kobiety, które tak bardzo nie mogą życ bez pracy decydują się na dziecko. Co nimi kieruje ... oweszem można łączyć pracę z macierzyństwem , ale w odpowiendnim momencie, a nie wtedy kiedy ta matka jest najważniejsza. Jeżeli boli was to, że jesteście dla dziecka nawjażniejsze przez pierwsze 2-3 lata to po co to dziecko ? Dziecko jest zaspokojeniem jakiś waszych fanaberii ? Macie na celu wykonać jakiś plan i odhaczyć w zeszycie wykonanie zadania ? Nie mówię tu oczywiście o powrocie do pracy z ważnych powodów typu problemy finansowe, bo jednak dziekco musi mieć gdzie mieszkać i co jeść. 

maharettt napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

maharettt napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

Moja corka poszła do zlobka gdy miala 9 miesiecy. Uwazam, ze wyszlo jej to tylko na dobre. Teraz zblizaja sie 2gie urodziny i mloda kocha zlobek.  Panie opiekunki sa u nas wspaniale. Wybralismy zlobek Montessori i jestem nim zachwycona, chocbym stanela na glowie nie bylabym w stanie zapewnic corce takiej roznorodnosci zajec i mozliwosci rozwoju jak ten zlobek. Do tego corka jest bardzo samodzielna i dojrzala jak na swoj wiek. No i przebywanie z innymi dziecmi, uczenie sie zycia "w grupie" jest wazne. Poza tym czasami zostaje z niania, gdy zachoruje lub gdy gdzies wychodzimy sami. Kilka razy zostala tez z rodzicami chlopaka, np gdy wyjechalismy sami na tydzien. Nie jest irytujacym "mamincyckiem" ktory dostaje ataku histerii, gdy znikam z pola widzenia i bardzo mnie to cieszy. Ja w domu bym oszalala, poza tym lubie moja prace, lubie pracowac... Chocby czesciowa niezaleznosc jest dla mnie wazna, kontakt z ludzmi, rozwoj, zdobywanie doswiadczenia...  wszyscy jestesmy zadowoleni z tego "ukladu";)Co do mysterious lady to psychiczna kobieta, ktora ma tu bardzo duzo wcielen :DD nie wierze az, ze nadal tu jest i taaaak sie angazuje hahahaha

Moje poza tym nieudanym epizodem zlobkowym bylo w domu do 2 lat, mlodsze ma 22 mc i tez w domu i zadne nie jest " irytujacym mamincyckiem" i wlasnego cienia sie tez nie boja

jesli dobrze pamietam masz opoznione w rozwoju dzieci, wiec wiesz... duzo pisalas o ich 'problemach'

To chyba mbie z kims pomylilas. Cos tam pisalam o synu, ale okazalo sie ze nie sa to problemy, ze to ja przesadzalam. 

Aspenn napisał(a):

Mysterious.Lady_ napisał(a):

AspennChyba nie zrozumiałaś. Mowa jest o byciu z dzieckiem w domu do pewnego okresu, do czasu,  w którym kontakty z rowieśnikami zaczynają być ważne i kiedy mama jest już mniej ważna.Bardzo mnie zastanawia po co kobiety, które tak bardzo nie mogą życ bez pracy decydują się na dziecko. Co nimi kieruje ... oweszem można łączyć pracę z macierzyństwem , ale w odpowiendnim momencie, a nie wtedy kiedy ta matka jest najważniejsza. Jeżeli boli was to, że jesteście dla dziecka nawjażniejsze przez pierwsze 2-3 lata to po co to dziecko ? Dziecko jest zaspokojeniem jakiś waszych fanaberii ? Macie na celu wykonać jakiś plan i odhaczyć w zeszycie wykonanie zadania ? Nie mówię tu oczywiście o powrocie do pracy z ważnych powodów typu problemy finansowe, bo jednak dziekco musi mieć gdzie mieszkać i co jeść. 

Owszem matka jest wazna ale uwazam ze 2 czy 3 latek to juz rozumne dziecko i potrzebuje juz kontaktu z innymi dziecmi a nie tylko matki. Nie mowie o zostawianiu dziecka na cale dnie ale na pare godzin aby mialo kontakt z innymi dziecmi i aby zrozumialo ze to nie koniec swiata kiedy mama znika z pola widzenia. Zrozum ze sa kobiety ktore chca miec dzieci ale i zachowac odrobine swojej niezaleznosci i ja nie widze w tym nic zlego. Przerazaja mnie za to matki polki ktore nie widza swiata poza dzieckiem i zatracaja swoja kobiecosc,pasje, zainteresowania na rzecz dziecka.