Temat: Poród- musze sie wygadać

Doczytałam wasze wrażenia z porodu i jestem przerażona,że w 21 wieku kobiety muszą rodzić w takich warunkach i spotykają się z taką podłością ze strony lekarzy i położnych

Porody naturalne częściej są bolesne, aniżeli bezbolesne, ale da się do przetrwać, gdy trafi się na profesjonalistów. W innym wypadku może być ciężko, bo jest to na tyle intymna i indywidualna sprawa, że chciałoby się odczuwać choćby namiastkę serdeczności. W końcu jakby nie patrzeć, to szczęśliwy dzień!

Dlatego bardzo Ci współczuję, że trafiłaś na takich ludzi :( To musiało być okropne, ale nic niestety już z tym nie zrobisz. Owszem, możesz złożyć skargę na lekarza (o ile czujesz się na siłach, by walczyć), ale ciężko mi powiedzieć, jak ta sprawa by się potoczyła, ponieważ wielu lekarzom, tego typu nieprzyjemne sytuacje uchodzą po prostu na sucho. Na pewno nie wahałabym się powiedzieć ordynatorowi o tym, jak zostałam potraktowana przez położne i pielęgniarki.

taka nasza polska rzeczywistość; dlatego nigdy nie zdecyduję się na poród w państwowym szpitalu - następnym razem pewnie zaoszczędzisz na prywatny poród; 

obecnie to ok 4 tys więc nie ma dramatu;  czasami nawet prywatne szpitale mają umowę z NFZ więc można za śmieszne grosze zapewnić sobie komfortowe warunki - inaczej musisz liczyć na szczęście, że nie trafisz do sadysty ;-( 

Cesarskie cięcie to była najlepsza rzecz jaka mogła mnie tamtego dnia spotkać. I nikt mi nie wmówi że poród siłami natury jest lepszy czy bezpieczniejszy. Głupia byłam myśląc, że sobie poradzę, że przecież kobiety są do tego stworzone. 

Tydzień po terminie pojechałam do szpitala na indukcję porodu. Z miejsca założyli mi ten koszmarny cewnik Foleya. Jak tylko lekarka wyjaśniła mi co zamierza zrobić, chciałam stamtąd uciekać. Jak łatwo się domyślić cewnik g...no dał i następnego dnia zabrali mnie na trakt porodowy. Podłączyli oksytocynę i po godzinie zaczęły się skurcze. Nie miałam czasu oswoić się z tym bólem, skurcze od razu miałam co 2-3 minuty. A kiedy położna przebiła pęcherz płodowy, bolało tak bardzo, że miałam już gotowy plan jak się zabić! Po godzinie rozwarcie 2 cm, a po kolejnych 9 godzinach 3 cm. Kiedy położna przychodziła żeby mnie zbadać, błagałam ją, żeby tylko nie pchała mi tam ręki. Czułam, jakby chciała wyrwać mi dziecko ze środka razem z macicą. Błagałam męża, że jeśli mnie kocha to żeby mnie zabił, albo przyniósł coś ostrego, żebym mogła podciąć sobie żyły w łazience. Ból odbierał mi rozum, wrzeszczałam, że nie chcę tego dziecka. Musiałam być ciągle podpięta do ktg, na nic zdały się moje prośby, żebym mogła chociaż na chwilę pochodzić, bo wtedy łatwiej mi znieść ten ból. Mogłam tylko stać i kołysać biodrami, co bolało niemiłosiernie.

O 22 wsadzili mnie do wanny i powiedzieli że dają mi jeszcze godzinę, a jeśli rozwarcie się nie powiększy to lekarz podejmie decyzje czy rodzę dalej czy cc. Woda ani trochę mi nie pomogła, pamiętam to jako jeden, niekończący się skurcz. i o ile wcześniej udawało mi się być cicho i nie krzyczeć, to w tej cholernej wannie krzyk sam się ze mnie wydobywał. Nie byłam w stanie nad tym zapanować i jedyne co mnie trzymało przy życiu to to, że muszę wytrzymać jeszcze tylko godzinę i ten horror się skończy.

I tak o 23:30 mój syn przyszedł na świat, a zastrzyk w kręgosłup był dla mnie jak wybawienie, wręcz ekstaza.

Jestem pewna na 100 %, że nie będę miała więcej dzieci. Nawet tego jednego czasami żałuję. A w szpitalu mnie upodlili, sponiewierali, pozbawili godności i potraktowali jak zwierzę. Gdybym wiedziała jak to wygląda to zapłaciłabym sobie za prywatną klinikę i cc na życzenie.

Teraz boję się seksu. Pomimo tabletek antykoncepcyjnych i prezerwatyw unikam tego jak tylko mogę, bo tak bardzo nie chcę drugiego dziecka. I nigdy nie uda mi się zapomnieć o tym co przeżyłam w tym szpitalu, który mi polecono i ma bardzo dobrą opinię. Poród naturalny to moim zdaniem koszmarna pomyłka natury.

Tallulah...lzy stanely mi w oczach po tym co prZeczytałam. Wspolczuje! Najlepszy srodek antykoncepcyjny to Twoj opis niestety;(. Tak nie powinno byc. 

Idę w tym roku na położnictwo, I rok. Mój Boże, jak można tak traktować pacjentki? Położne powinny być wsparciem, pytać o zgodę przy każdym zabiegu, pomagać... Bardzo mi przykro, że trafiłaś na taki personel i wstyd mi za nich :/

trochę nie rozumiem w czy problem. 4h jak na pierwszy poród to ekspresowo, komplikacji też nie miałaś. co do znieczulenia to niestety takie są pewnie procedury. gaz nie działa na wszystkich - ja miałam podobne odczucia do Ciebie. a badanie przy porodzie bywa bolesne. pamiętam jedną położną jak mnie badała przy drugim porodzie to myślałam, że skoczę pod sufit. co do nacinania to powinnaś zaznaczyć, że chcesz ochronę krocza...

bardzo mnie denerwują te fale hejtu na lekarzy i położne. a do tych co twierdzą, że w PL są złe warunki do rodzenia - poród boli tak samo w PL czy zagranicą.

To przykre, że tak wyglądają porodu w naszych polskich szpitalach. Po takim porodzie, to faktycznie, ciężko zapomnieć o bólu i cierpieniu, nawet jeśli dziecko kocha się nad życie i wszystko ostatecznie dobrze się skończyło. Ja jestem po cesarce, na moje szczęście nie miałam tak traumatycznych przeżyć jak Ty, ale cały pobyt w szpitalu wspominam bardzo źle (łącznie w szpitalu spędziłam 5 tygodni, 3 przed narodzinami Synka i 2 po jego narodzinach) . U mnie Z czasem te wspomnienia się zacierają. Jeszcze kilka miesięcy temu przechodziły mnie dreszcze na samą myśl o szpitalu, dziś rok po porodzie wspominam to z większym spokojem.

To nie chodzi o ból porodowy tylko traktowanie rodzącej. A co do nacięcia - są plany porodu, które często personel ma w głębokim poważaniu, i tak natną czy trzeba, czy nie, byle było szybciej. A wyciskanie dziecka z brzucha? To jest bezpodstawny modny hejt na lekarzy i położne? Wyobraź sobie, że dziecko się nie może urodzić, bo ma pępowinę owiniętą wokół szyi i w tym momencie jakiś inteligentny człowiek rzuca się matce na brzuch. Ile się słyszy o podduszeniach, złamanych obojczykach u noworodków...

Nie mówię, że każdy i wszędzie, ale nie przypominam sobie, żeby pytali mnie o zgodę na cokolwiek w szpitalu poza podpisaniem papierów do cesarki. O nic mnie nie pytali "teraz będzie badanie" i tak się szło. Rodząca nie potrafi walczyć o swoje prawa m.in. ze strachu przed nieprzychylną położną, która poczuje się oburzona, że ktoś jej zwrócił uwagę co do jej pracy (nawet jeśli miał rację). Z resztą logicznym jest, że oddajesz się w ręce lekarza, bo jest człowiekiem wykształconym i powinien wiedzieć lepiej, więc z góry mu się ufa, zgadzasz się na wszystko, bo przecież na pewno nie chcą Ci tam zrobić krzywdy, wiedzą co robią, a on potem pokazuje jaki jest uczony... a kobiety do końca życia mają traumę albo jakąś dolegliwość, bo temu, komu się powinno ufać się nie chciało albo się spieszył.

Mój synek ma 4 lata. Ja rodziłam można powiedzieć 3 dni - pierwszt dzień folley od rana do 19:00, bez żadnego skutku poza bolącymi skurczami, kolejny dzień od 8:00 do 14:00 oksytocyna, poza bolesnymi skurczami, prawie 0 rozwarcia, 3 dzień oksytocyna podali mi o 8:00 urodziłam o 14:45 ... ale szczerze nie wspominam tego jako traumy, chociaż poród bardzo bolesny, również wyciskano mi synka, miał złamany obojczyk, na szczęście jakoś to przeżyliśmy.