Temat: nauka stawania

moje dzieci zaczęły sie wspinac same przy meblach, później przy szczebelkach łózeczka (trzeba było obnizyc na maksa, żeby nie wypadły ;)).... do niczego je nie zmuszałam, ani nie uczyłam wcześniej...

Nie pomagałam, sam zaczął się wspinać po meblach, chodzika nie miał i nie ma.

Nie mam dzieci, ale mogę opowiedzieć tak: moja siostra nauczyła się chodzić bez podpory mebli mając 10 miesięcy. A wcześniej miała tak silne rączki, że potrafiła podpełznąć i się czegoś złapać, po czym się podciągnąć i tak wisieć nawet parę minut. Wydaje mi się, że szybciej nauczyła się wisieć niż stać. Później normą stało się łapanie za krawędź stołu i podciąganie się, by zobaczyć, co znajduje się na blacie lub spojrzeć w twarze siedzących dorosłych. (w restauracjach miny obcych-bezcenne) Jej ruchliwość była dość uciążliwa kiedy była zbyt mała, by zrozumieć że nie powinna się oddalać ani pakować w różne zakamarki. Ze mną było odwrotnie. Ponoć mając około roku nie chodziłam, byłam za to w stanie wyartykułować argument, że nie będę chodzić, bo boję się upadku. Stawanie też przyszło mi dość późno. Nikt mnie jednak do niczego nie nakłaniał i nie uczył na siłę.

Syn szybciutko, sam, gramolił się przy meblach, córka późno bardzo, ale wrzaskiem i rykiem dominowała nad domem, więc nie miała potrzeby dźwigania pupy , wszystko przynosił nieco starszy brat lub mama, żeby tylko buzia się zamknęła. Nauczyła się wstawać i chodzić dopiero gdy dostała psa, jamniczkę miniaturową,bo na psa wrzask nie działał a na pupie zbyt wolno się za nim jechało.

przede wszystkim nie pomagac, dziecko musi samo opanowac ta umiejetenosc, jedne szybciej inne pozniej.
moja corcia dosc szybko co mnie nie cieszylo, przy meblach chodzila w wieku 7 miesiecy a sama bez niczyjej pomocy zaczela chodzic jak miala 10 miesiecy