Temat: praca czy dziecko?

KotkaPsotka   wiec moze warto postawic na dziecko? W Polsce niestety ale pracodawcy czesto by chcieli pracownika ktory ma 20 lat, doktorat i 10 letnie doswiadczenie razem, glupie. W Belgii jest tak ze czesto student nawet jeszcze nie skonczy studiow a juz ma zagwarantowana prace.

Dobra rozmowa z mezem chyba bedzie dobrym rozwiazaniem.

a w razie czego poradzicie sobie z facetem finansowo?
ale z drugiej strony szkoda tyle studiów, doktorat a potem utknąć w pieluchach jako kura domowa. lepiej się gdzieś zaczep, popracuj z rok i wtedy idź na macierzyński, żebyś miała gdzie potem wrócić. bo powiedzmy sobie szczerze, że 29 letnia kobieta bez wcześniejszego doświadczenia w pracy i z dzieckiem nie będzie zbyt atrakcyjnym pracownikiem.

 mozesz juz sobie robic to dziecko, bo i tak nikt cie nie przyjmie juz z takim 'doswiadczeniem'

 A ty lepiej schudnij bo nikt nie ze chce nawet z takim grubasem być a co mówiąc mieć dziecko

 Padlam....

Dojrzałaś jedenka do macierzyństwa? pytam, bo czytałam Twoje różne posty na ten temat i były sprzeczne ze sobą ;)

Ja przy drugim dziecku byłam bez pracy, teraz syn ma dwa lata, a ja we wrześniu idę do pracy. Daliśmy radę, a mieszkamy w PL ;)

Już starałaś się o dziecko i nie udało się, więc to już powinno dać Tobie do myślenia...póki co szukaj pracy, a starać się można zawsze ;)

Ja pracowałam w zawodzie, miałam mieć operację ale zaszłam w ciążę. Dogadałam się z moją dyrektorką że teraz zakończę umowę a potem zostanę przyjęta z powrotem. I tak nie obowiązywało by mnie zwolnienie czy macierzyński, bo umowa była na zlecenie. Wiem że, jeśli będzie praca od przyszłego września mogę wrócić. Dajemy radę finansowo bo sporo kasy zaoszczędziliśmy a mój mąż pracuje w prywatnej firmie, nie pijemy nie palimy oszczędzamy. I to nie prawda że, kobiet z dziećmi się nie zatrudnia. Ja za czasów studiów dużo pracowałam, w liceum też, więc na tą chwilę mam doświadczenie powiedzmy w co najmniej 4 branżach w tym w zawodzie wyuczonym,

Pierwsze dziecko urodziłam w wieku 20 lat )dopiero co zdałam maturę) mąż pracował i daliśmy sobie świetnie radę. Drugie dziecko zaplanowaliśmy jak oboje pracowaliśmy ,wszystko było poukładane,własne mieszkanie,samochód,praca. Kiedy urodziłam akurat kończyła mi się umowa o pracę i wiesz co nie została mi przedłużona. Więc morał jest z tego taki ,że nigdy nie znajdziesz odpowiedniego momentu na dziecko. Nawet jak się ma pracę w ciąży nie można być niczego pewnym na 100%. Dzisiaj nie zamieniłabym dziecka na pracę. Nie ta to następna. Lepiej nie mieć doświadczenia a niżeli byle jakie i byle gdzie to jest moje zdanie.

Jestem młoda, i dopiero co zaczęłam studia, ale uważam, i najpewniej wprwadzę swój misterny plan w życie, że urodzenie  dziecka przed podjęciem pracy jest jak najbardziej słuszne. Potem, dziecko jest już  delikatnie odchowane i  nie wymaga AŻ TAKIEJ opieki, możesz się oddać pracy, awansom i pięciu się ku górze, bez rozmyślania że mój zegar biologiczny tyka ale nie mam czasu teraz na dziecko... wiele kobiet odkłada macierzyństwa na "potem" gdy już coś osiągną..a potem mają problemy, bo nie mogą, bo są już tak zjedzone przez stres, że ciąża to prawie jak cud... jednak na pewno podjęcie decyzji o dziecku nie jest takie hop siup gdy nie ma zapewnionego stałego dochodu..tak więc, czy będzie was stać utrzymać trzy osobową rodzinę z partnerem, z jednej pensji? A dziecko jest kosztowne, oj jest

O rany, ale masz myślenie o dzieciach Niemowlęta to nie tylko kupy, i rzygi. Takie maleństwa są śliczne, uśmiechają się do Ciebie, trzymają za palec. A opieką nad nimi możesz się podzielić z mężem. Poprosić mamę o pomoc. Dziecko to nie kara za grzechy,