Temat: Poród z partnerem czy bez

nie wiem...

Za tym żeby był przemawia do mnie to, że chciałabym mieć wsparcie, przypuszczam, że w czasie porodu nie byłabym zbyt trzeźwo myślącą osobą i taką, która w razie co potrafiłaby się wykłócić o swoje... Zwłaszcza po rozmowie teraz z koleżanką, która rodziła w marcu i z wiadomych powodów była sama. 

Przeciw? Mąż mnie widział już w baaaardzo różnych sytuacjach i odwrotnie - ale domyślam się, że poród to jednak hardkor. A mój mąż niestety mdleje przy pobraniu krwi więc mam wątpliwości czy dałby radę być...

Ja rodziłam z mężem i był dla mnie dużym wsparciem. Trzymał mnie za rękę i pomagał ogarniać informacje bo rodziłam za granicą i że zmęczenia nie byłam pewna czy dobrze rozumiem polecenia położnej po angielsku. W dodatku jak bolały mnie plecy to je masował. Ogólnie cieszyłam się że był obok i nie wyobrażam sobie żeby go nie było, bo było to ogromne przeżycie dla nas obojga zobaczyć dziecko w pierwszej sekundzie i usłyszeć jego pierwszy płacz. 

Ja akurat miałam cesarki i bardzo tego żałowałam bo chciałam by mąż był przy mnie. On też o tym marzył :( a dlaczego? Bo to nie tylko moje dziecko, też chciałby byc od jego pierwszych sekund na świecie. Ja czułabym sie bezpieczniej przy nim, bardziej komfortowo. Pamiętam, że przy drugiej cesarce robiło mi się słabo na stole i powtarzałam sobie, że nie mogę "odlecieć" bo chce jak najszybciej do niego i maluszka. Mnie zszywali a on już kangurowal synka w naszej rodzinnej sali. 

Z partnerem. Tylko niech nie zaglada rodzacej miedzy nogi. Dziecka nie "robi" tylko matka. Niech ojciec bedzie wsparciem i tarczą w czasie tego horroru. 

plan jest taki, ze będzie cesarka, mąż za szybka i dostanie dziecie do kangurowania. To prywatna klinika, już dzwoniłam i w czasach korony dalej to możliwe ;)) 

chciałabym rodzić z partnerem, z początku bardzo się wzbraniał ale coraz bardziej się przekonuje. nie wyobrażam sobie, że miałabym być sama w tym momencie, poza tym chcę, żeby ktoś "patrzył na ręce" załodze szpitala

ja chciałam z mężem, mąż był przy wywolaniu, ale nie było postępu więc miałam cesarke.. bierz pod uwagę że porodu potrafią trwać bardzo bardzo długo od pierwszych skurczy. Ja myślałam że jakbym rodziła naturalnie to jednak chciałabym by na wielki finał mąż wyszedł, nie chciałam by zaslabl czy coś  , ale rozmawialiśmy o tym wcześniej i wiedziałam że jest wrażliwy na widok krwi etc.

Bez, lepiej sobie radzę ze stresem i bólem jak nikt mi nie wisi nad głową. 

Ja mam porod tuz tuz i o ile sytuacja pozwoli to chce rodzic z partnerem .  Nie wyobrażam sobie inaczej. Zawsze to dodatkowe wsparcie. A jakby trzeba było nakrzyczec na położne bo coś by robiły nie tak to przynajmniej on to załatwi 😁 Ja mysle ze nie bede w stanie