Temat: Rozterki przedślubne

Stres wszystko potęguje. Macie wiele na głowie, to ważny dzień, bez dwóch zdań. Znam wiele par , które przed ślubem przeżywały kryzysy z powodu nasilonego stresu, kłopotów, finansów itd.

Czytałam Twoj wpis w pamiętniku Kochana, myślę, ze masz powód się denerwować, staraj sie do niego przemówić. Ja mam ślub za miesiąc, 1.03 i powiem Ci, że czasem jest róznie...ale głownie z moją psychiką nastawieniem, choć tak naprawdę nie wiele sie zmieni bo już mieszkamy ponad 2 lata razem, piąty rok leci, dziecko jest,mieszkanie jest więc tak naprawde nie ma sie czego przyczepic. Mimo wszystko i mimo uczucia niezmiennego od lat czuję czasem to zagęszczenie atmosfery i napięcie, wiele razy mialam ochotę wybuchnać bo przy samych przygotowaniach idz sie czasem pozabijac, ja mam inny pogląd na coś, narzeczony inny, a jak jeszcze tesciowie dojdą ze swoim pomyslem to można podziękować:p

Ja wiem o czym piszesz. Ja wspomniałam o tych przygotowaniach bo u nas jest już po i też przy tym szło się spiąć niestety.Liczenie funduszy, organizja co ma być jak, choć ja nie z takich co sali szukają pół roku, jestem raczej zdystansowana ale swoje zdanie miałam i narzeczony też i trzeba było kompromis zawrzeć.

Niestety- miałam tak samo. Zastanawiałam się, czy nie zwieję w ostatniej chwili:P

My takie mądrale, a ciekawe, czy oni tak samo myślą...

Ja na razie nie przeżywam takich dylematów, ale kto wie...czas pokaże. My też mieszkamy ze sobą rok i rok jesteśmy zaręczeni (staż w sumie 9-letni).

Analizujesz, bo wiesz, że to decyzja od której teoretycznie już nie ma odwrotu.
Mój był strasznie niedojrzały i generalnie miałam bardzo dużo wątpliwości i czułam się zestresowana jak przed maturą na myśl o ślubie- aż mnie skręcało (poważnie!)
Wczoraj minęło nam 9 lat związku, mieszkaliśmy ze sobą 5 lat, jesteśmy prawie 7 miesięcy po ślubie i niestety wszystko zwaliło się, bo wyjechał zagranicę (na 2 miesiące w okresie wakacyjnym, żeby dorobić), ale wyszło tak, że dostał propozycję pracy i tam został, a mi nie śpieszy się z wyjazdem. Więc nawet nie umiem ocenić, jak patrzę na niego i jego wady po ślubie, bo od ślubu... w sumie widzimy się 4 dni w miesiącu:P Ale jeśli chodzi o pracę, odpowiedzialność, zdolność utrzymania rodziny- tutaj poszło na plus.

Chyba każda ma z nas takie rozterki i wątpliwości. Normalka ale myślę to minie. Do wad też można się przyzwyczaić i tolerować - nawet tych największych. Mój mąż też nie jest idealny i nie raz mam ochotę go udusić ze złości, ale kocham go bardzo i uważam że nie zamieniła bym go na żadnego innego. Jest dla mnie wielkim wsparciem i mega mnie kręci fizycznie.