Temat: W jakim wieku?

Miałam 32 lata, a mój mąż 38. Mieliśmy tez półtoraroczne dziecko. Ślub był kościelny. 

w tej chwili raczej ojcowie uznają dziecko w urzędzie przed porodem, więc akurat ten problem nie istnieje

Wyszłam za mąż dość wcześnie, bo miałam rocznikowo 25 lat (w rzeczywistości kilka miesięcy wcześniej skończyłam 24). Ślub był zaplanowany z dużym wyprzedzeniem, zaręczyliśmy się dwa lata wcześniej, w sumie spotykaliśmy cztery. Każde z nas ma za sobą inny kilkuletni związek.

Plan był taki, że skończę studia (ciągnęłam dwa kierunki dziennie) i podejmę pracę, dlatego ślub miał się odbyć mniej więcej rok po mojej obronie. Mój narzeczony od dawna już pracował. Dzisiaj te wyliczenia wydają mi się śmieszne, ale wtedy miało to znaczenie :)

Jestem 9 lat po ślubie i nie żałuję niczego, aczkolwiek uważam, że nie ma się do czego spieszyć :)

Mój starszy syn ma 7 lat. Moje koleżanki dopiero rodzą pierwsze dzieci, także rozmowy o kupkach trochę nam się jednak nie kleją :)

Slub wzięłam w wielu 29 lat. Nie uważam go za gwarancje czegokolwiek. Ale po pierwsze było to miłe wydarzenie (całość całkowicie po swojemu, bez zadęcia, bez myślenia co wypada a co nie). A w życiu pare razy nam to ułatwiło - choćby kiedy jechaliśmy na pogotowie czy jak byłam w ciąży - mniej załatwiania. 

Slub mamy cywilny bo jesteśmy osobami niewierzącymi ;) 

natomiast zupełnie nie obchodzi czy ktoś inny jest po ślubie, żyje razem, rozwodzi się, rozstaje… niczego to w moim postrzeganiu innych ludzi nie zmienia. Nie uważam, ze to świadczy o jakości czy sile więzi ;)

Slub wzięłam w wielu 29 lat. Nie uważam go za gwarancje czegokolwiek. Ale po pierwsze było to miłe wydarzenie (całość całkowicie po swojemu, bez zadęcia, bez myślenia co wypada a co nie). A w życiu pare razy nam to ułatwiło - choćby kiedy jechaliśmy na pogotowie czy jak byłam w ciąży - mniej załatwiania. 

Slub mamy cywilny bo jesteśmy osobami niewierzącymi ;) 

natomiast zupełnie nie obchodzi czy ktoś inny jest po ślubie, żyje razem, rozwodzi się, rozstaje… niczego to w moim postrzeganiu innych ludzi nie zmienia. Nie uważam, ze to świadczy o jakości czy sile więzi ;)

Ja tak miałam w PL. Przy ustalaniu daty ślubu zapytaliśmy czy ktoś z pracowników USC mógłbym nam swiadkować.nie było problemu,Pani powiedziała że niezależnie kto w danym dniu będzie w pracy to nam pomoże ( ślub w tygodniu czyli w godzinach ich pracy)

Ja ślubu nigdy nie wezmę, bo nie wyobrażam sobie do końca życia być z jednym facetem, lubię zmiany, standardowo facet nudzi mi się po ok. 2 latach, seks z jednym typem przez x lat by mi zwyczajnie obrzydł, no chyba, że facet zgodziłby się na otwarte małżeństwo oczywiście obustronnie.

29lat. Moj maz jak go poznalam mial 13lat, ja 15 :) bardzo silne uczucie nas laczylo, bardziej platoniczna milosc ze wzgledu na wiek ale jak o tym mysle to sie usmiecham- to swietne wspomnienia. Jego rodzina wyjechala do UK gdy mial 15lat i przez 10lat mielismy kontakt internetowy, przyjaznilismy sie- tak postanowilismy i kazde z nas zylo swoim zyciem... ale nie bardzo nam wszystko wychodzilo, szczegolnie w zyciu uczuciowym..hmm porazka. W koncu w 2016 sie spotkalismy uderzyla nas strzala amora i od razu zamieszkalismy razem:) w zasadzie slub nie byl dla nas priorytetem ale ktoregos dnia moj maz wreczyl mi pierscionek zareczynowy podczas pikniku na łące :) poszlismy do urzedu i zaklepalismy date (w dzien rocznicy naszego spotkania bo juz wtedy bylo jasne ze bedziemy ze soba). I tak wyszlo- na luzie, spontanicznie, dla siebie. Male przyjecie i slub cywilny. Bylam zareczona wczesniej.. jak mialam 23lata- odkrylam zdrade miesiac przed slubem gdy juz bylo wszystko zaklepane- sala, zespol, dekoracje, kosciol... mimo ze bylo duzo wstydu i upokorzenia przed rodzina- odeszlam od bylego i zerwalam zareczyny. Nie umialam byc z nim po tym co wyszlo na jaw a dzis ciesze sie bardzo ze tak sie stalo bo nie wyobrazam sobie zycia z kims innym niz moj maz. 

I nas ja chciałam ślubu, on nie, bo wie, że to nic nie zmienia- jestem jego 3 żoną. W dniu ślubu miałam 32 lata, a on 43. Byliśmy już 6 lat razem. Terazbprawie 12. Jak to mówią do trzech razy sztuka ;-)

Miałam 31 lat, kiedy wyszłam za mąż. Jesteśmy 8 lat po ślubie (12 lat związku) i mamy jedno dziecko. Ja nigdy nie żałowałam podjętej decyzji. Wierzę, że to mój pierwszy i ostatni ślub :).