Temat: nie wiem co zrobić

Sytuacja dość skomplikowana.(login, tylko na potrzeby tego postu, bo na prawdę potrzebuje rady, wsparcia, zrozumienia,  'oficjalnie' inaczej jestem wśród Was ).

Mam około 1,5 roku faceta. Początek cud miód, potem wyjazd, tęsknota. Powrót- też wiadomo, jak to jest.... Między czasie pierwsze kocham, pierwszy raz 'nasz', bo oboje byliśmy już z kimś wcześniej. To tyle co do wstępu.

 teraz sprawa

No i z tym kochanym, najwspanialszym, mieliśmy'jakieś' plany. I tu pojawia sie ale... ale oboje pochodzimy z 'dysfunkcyjnych rodzin'. w sumie nazywając rzeczy po imieniu. Z patologicznych rodzin. I moi i jego rodzice są uzależnieni od alkoholu. MY. pijemy na imprezach, spotkaniach,a w sumie to wszedzie. Ja czesto pije sama, i zdaje sobie sprawe, ze on tez...  U mnie to sie wiąze najbardziej z moja bulimia... chyba... choruje okolo 15 lat..(on o tym coś tam wie, coś nie... no trudno facetowi o rzy* opowiadać:(..

tiaa

historia typu wez idz sie leczyć, ale chyba w moim miescie nie ma psychologa i psychiatry u ktorego bym nie bylam :((

dla mnie straszne jest to, ze przez moja chorobe zmienila sie relacja miedzy mną a nim. i boje sie ze to przeze mnie zaczal wiecej pic( w sumie ja tez. wk** mnie, ze bez alko nie umiemy sie spotkac... nie mam pomysłu, naprawde, bo jak odpada alkohol i jedzenie, to w takiej porze roku jak jest teraz, w moim mieście i mieszkając(oboje  z rodzicami) to nie ma co robic wieczorami..

kocham go. chce to uratowac. nie umiem. i z każdym napisanym tu słowem uświadamiam sobie jak bezsensu jest ten związek...ale..