Temat: jestem zrozpaczona

Cyrica, Ty to zawsze pozamiatasz

w takim razie Twoj wieki w jakims tam stopniu tlumaczy Twoje zachowanie. Sprobuj sobie wyobrazic sytuacja, ze matka nie jest w ciazy tylko jest smiertelnie chora i umiera. I co? Ktory scenariusz wolisz? Matce mowisz, ze jestes dorosla, a nie potrafisz zaakceptowac faktu, ze bedziesz miala rodzenstwo. To jest wg Ciebie dorosla postawa? Podejrzewam, ze do tej pory bylad rozpuszczona jedynaczka i nagle to sie zmienilo. Dziewczyno wez sie ogarnij. A opinie durnych sasiadow to mozesz sobie wlozyc miedzy posladki. Jaka to roznica co sobie pomysla jacys nudni, plotkujacy ludzie, ktorzy zamistzajac sue soba zyja zyciem innych.

I może mi powiesz, że twoje dziecko nigdy nie płakało, ani w dzień, ani w nocy? Nie miało kolek, ząbkowania, które kończyły się płaczem? Że nigdy go nie musiałaś przewijać, albo że jego pieluchy pachniały różami? A w tej bajce były smoki? ;)
Prawda jest taka, że nawet jeśli autorka nie będzie wstawać do dziecka w nocy, to jego płacz ją obudzi. Będzie też słyszała ryk w dzień, bo niemowlak nie przejmuje się, że jego siostra się akurat uczy. Jej życie się prawdopodobnie drastycznie odmieni, bo rodzice mogą uznać, że skoro ma 16 lat, to mogą się w 100% poświęcić małemu dziecku, a ona "sobie poradzi". Równie prawdopodobne jest to, że rodzice będą chcieli, żeby im przy dziecku pomagała - popilnowała, pozabawiała, etc. Myślisz, że będzie mogła tak po prostu odmówić? Niedługo matura, a jej życie się wywróci do góry nogami - i wcale jej to w nauce nie pomoże.

Jesteś "prawie dorosła", szybko się wyprowadzisz, więc nie widzę problemu. Rodzice też są dorośli I mogą mieć dzieci ile chcą. 

Dobrze, że mama nie ma raka lub nie umarła, to byłby powód do rozpaczy.

Ja się nie dziwię Twoim odczuciom, masz prawo być zdziwiona i niezadowolona, ale żeby rozpaczać to przesada. Kiedy kończyłam gimnazjum mama mojej koleżanki zaszła w ciążę i wtedy uważałam to za dziwne, niewłaściwe. Teraz mam prawie 30 lat i niczego niestosowanego w tym nie widzę. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Jesteś w takim wieku, że nie musi Ci pasować posiadanie małego braciszka czy siostrzyczki, ale jestem przekonana, że wkrótce pogodzisz się z tą myślą, a rodzeństwo pokochasz i chętnie będziesz się nim zajmowała. Oby tylko mama nie kazała Ci non stop z nim siedzieć, ale wierzę, że nie. Wszystko będzie dobrze. A ludzie w w małych miejsowościach zawsze gadali i gadać będą, nie przejmuje się tym.

Widzisz Nucleargirl, powtórzę, urodziłam człowieka! Tak jak w niemowlectwie czestował mnie czasami płaczem, czasami kupą, tak teraz w wieku 12 lat częstuje mnie fochem, nieposłuszeństwem, czasem awanturą. W wieku 16 lat pewnie poczestuje mnie upieraniem sie przy własnej dorosłości, niewróceniem na  noc, kacem po pierwszych imprezach, czy prozaicznie głośną muzyka. I tak jak ja znoszę rzeczy które mi nie do końca pasują, tak on tez będzie musiał znosić moje, niewygodne dla   niego wybory. Jak mi się zachce dziecka, to też. To się nazywa człowieczeństwo pełną gębą :D

Dobre sobie, jak przychodzi co do czego to wszyscy nagle są kujonami i im przeszkadza dziecko w nauce, słuchaniu muzyki, relaksie, chodzeniu do toalety, bla bla bla. Dla chcącego nic trudnego, od nauki są biblioteki, dziecko ma też okresy w których śpi, czy wychodzi na spacer, może sobie wtedy zakuwać do woli. 

Są w życiu sytuacje, że za ścianą płacze obce dziecko, sąsiad wierci, jest impreza, festyn, wesele, fajerwerki. Jak taka dorosła to niech się szybko zorientuje, że nie każdy myśli najpierw o wygodzie księżnej i są sytuacje, że odczuwa się dyskomfort, należy się nauczyć z takim dyskomfortem radzić, a nie liczyć, że rodzice będą nam kłody zabierać z drogi. Zwłaszcza że co jak co, ale współżycie i rozmnażanie to chyba sprawa między małżonkami, a nie nastoletnią smarkulą.

Moim zdaniem to sąsiedzi sobie pomyślą, że mama chce się załapać na 500+ czyli zajmą się tematem powierzchownie. A jeszcze do Zrozpaczonej - bo dla ludzi po czterdziestce nie jest zaskoczeniem, że ich rówieśnicy mogą mieć dzieci - to szokuje ludzi młodych (normalnych). Teraz zresztą niektóre kobietki pierwsze dzieci rodzą 44,45 lat i wszyscy ochy i achy. Będzie dobrze. Pozdrawiam. 

Ale zauważ, że to był twój wybór. Płacz, kupa, fochy, nieposłuszeństwo - to wszystko masz na swoje własne życzenie i z własnego wyboru. Autorka będzie to miała mimo woli.

Autorka mimo woli nie mieszka też w kryształowym pałacu na szklanej górze, a być może by chciała, i to dopiero jest nieszczeście. Jak już idziemy w demagogię to po całości.