Temat: Przyjaciółki, bliskie koleżanki, koleżanki?

Ja przez ED zmarnowałam wiele  szans  na głębsze przyjaźnie. Jakiś tam znajomych mam... ale to takie... płytkie? Niby jestem jeszcze młoda, ale trudno mi się na kogoś otworzyć. Cóź, pozostają  tylko sebixy spod sąsiedniego bloku, które często wołają na browarka ;D

Mam dwie najlepsze przyjaciółki i kilka bliższych koleżanek. Jeżeli jesteś pracoholiczką, to nic dziwnego, że nie masz za wielu przyjaciół. Nie potrafię stwierdzić, czy coś przegapiłaś, bo to zależy od Ciebie - czy brakuje Ci tych relacji.

Nie mam ani jednej przyjaciółki. Dobre koleżanki? Hmmm. Też bym nie powiedziała.

Mam kilka dziewczyn, z którymi widuję się co weekend, ale głównie dlatego, że to dziewczyny kumpli mojego faceta. Czasem z którąś wyskoczę osobno do kina/ na kawę, ale baaaardzo rzadko. Z niektórymi kumplami mojego chłopaka lepiej mi się gada niż z tymi dziewczynami, także nazwałabym je raczej koleżankami/dobrymi znajomymi, jeśli miałabym coś wybrać z tych wszystkich określeń.

Swoich koleżanek, takich od lat, z którymi utrzymuję kontakt mam 2. Widujemy się ze 3-4 razy w roku....więc kiepsko. Jedna, z którą znam się od podstawówki przeprowadziła się spory kawałek od nas.

Właśnie chyba jestem w takim momencie, że zaczyna mi brakować tych relacji. Mam względnie poukładane życie prywatne, pracę i zaczynam mieć miejsce na kogoś jeszcze oprócz partnera. Pracoholiczką jestem/byłam? raczej z musu niż z wyboru. Ze względu na nieciekawą sytuację rodzinno-finansową, starałam się szybko usamodzielnić i wyprowadzić , a jak już się wyprowadziłam to musiałam na siebie zarobić (nie było pomocy od rodziny). Jestem jedynaczką więc zawsze liczyłam głównie na siebie i "grę do własnej bramki", i wydaje mi się, że inne osoby tego nie rozumiały bo zawsze mogły liczyć, że ktoś im coś da, sfinansuje pomoże (partner, rodzice albo rodzeństwo). Ja nie miałam nigdy tego komfortu. 

Mam dwie przyjaciółki, które są nimi od dziecka, dwie bliskie koleżanki, w tym jedna na odległość więc mamy kontakt głównie przez telefon i net. Koleżanek/znajomych mam kilka, ale to są raczej koleżanki przyjaciółek, znajome faceta albo dziewczyny kolegów faceta, raczej nie utrzymuje z nimi kontaktu, widujemy się głównie na jakichś imprezach. Wolę poświęcać czas kilku osobom, ale naprawdę bliskim.

Co do Twojego pytania to myślę że chyba każdy ma na koncie jakąś utraconą przyjaźń, tak po prostu w życiu bywa. Raczej to nie Twoja wina. Nic nie stoi na przeszkodzie żeby poznać gdzieś nowe osoby, ale jak jesteś zapracowana to może być ciężko.

Nie mam żadnej przyjaciółki, ostatnio rozpadła się przyjaźń, która miałam kiedyś za... Najlepsza. Osoba, która miała być świadkiem mojego ślubu, chrzestna mojego dziecka. Bliskie kolezanki,? Że trzy, w tym dwie ok. 10 lat starsze ode mnie, a trzecia 250 km ode mnie, która ma akurat dzieci małe i jest w zupełnie innym momencie życia. Chciałabym mieć jakąś bliska przyjaciółkę, ale ju chyba nie będę się nikomu narzucać. 

A ja nie potrzebuje i sie dziwie ze Ty tego tak pragniesz.

Uwazam ze na wszystko jest w zyciu miejsce i czas. Dla mnie przyjaciolki to byl czas liceum i studiow. Teraz gdy jestem po 30tce takie bliskie przyjaciolki nie wnoslyby nic do mojego zycia ani ja do nich.Dlaczego?

- bo mam zawalony plan dnia

-bo mam bardzo interesujace zycie

- nie potrzebuje zeby mi ktos ciagle zazdroscil albo " przysrywal" bo wie lepiej

Mam jedną przyjaciółkę, znamy się od podstawówki :) Koleżanek całkiem sporo, ale widujemy się od czasu do czasu na imprezach jedynie. 

Życie tak się czasem układa, że skupiamy się na pracy lub życiu rodzinnym i kontakty się rozluźniają. Normalna sprawa. 

Czuje, że mi się coś takiego rozpada i nie bardzo mam na to wpływ bo jesteśmy po dwóch różnych stronach planety.